عنوان | اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر رابطه والد کودک و نشانههای اختلال در نوجوانان دارای اختلال سلوک |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد سال 63 شماره 6 |
تاریخ انتشار | بهمن و اسفند - 1399 |
محدوده صفحات | 2099-2108 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | فرزندپروری فرزند پسر تهران رابطه والد فرزند اختلال سلوک برنامه فرزندپروری مثبت رابطه مادر کودک دانشآموزان دبیرستانی فرزندپروری مثبت دانشآموزان پسر دبیرستانی دانشآموزان نوجوان دانشآموزان پسر پسران نوجوان منطقه 4 تهران رابطه مادر پسر نشانگان اختلال سلوک رابطه مادر نوجوان |
چکیده |
مقدمه: ارتباط والدین با فرزندان مبتلا به اختلال سلوک میتواند باعث مشکلاتی در رابطه آنها با این فرزندان شود. ازاینرو این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر رابطه والد-کودک و نشانههای اختلال در نوجوانان دارای اختلال سلوک انجام شد. روش کار: طرح پژوهش از نوع نیمهآزمایشی و بهصورت پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای دانشآموز پسر مبتلا به اختلال سلوک دوره متوسطه منطقه چهار شهر تهران در سال 1398 بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 34 مادر دارای فرزند مبتلا به اختلال سلوک بود که بهصورت نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. از مقیاس رابطه والد-کودک (PCRS) و پرسشنامه علائم مرضی کودکان (CSI-4) برای جمعآوری دادهها استفاده شد. دادهها از طریق تحلیل کوواریانس تکمتغیری (آنکوا) و نرمافزار SPSS-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد که فرزندپروری مثبت اثر معناداری در رابطه والد-فرزند (70/9 F = و 05/0 p < ) و نشانگان اختلال سلوک (52/12 F = و 05/0 p < ) دارد. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای این پژوهش، برنامه آموزشی فرزندپروری مثبت میتواند بهعنوان یک روش آموزشی مؤثر موجب بهبود رابطه والد-کودک و نشانههای اختلال در نوجوانان دارای اختلال سلوک شود. |
کد مقاله | 41878 |
تعداد بازدید | 140 |
|