عنوان
|
مقایسه اثربخشی آموزش رضایتمندی جنسی و رویکرد مسترز و جانسون بر سازگاری و تعارض زناشویی زوجهای دارای نارضایتی جنسی |
تعداد صفحات
|
21 |
نویسنده
|
سمیرا رسولی - محسن گلپرور - محمدآرش رمضانی - جعفر حسنی |
مشخصات نشریه
|
خانواده درمانی کاربردی (مصوب وزارت علوم) شماره 2 پیاپی 6 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1400 |
محدوده صفحات
|
123-103 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
نارضایتی جنسی رضایت جنسی سازگاری زناشویی تعارض زناشویی بسته آموزش رضایتمندی جنسی ایرانی بسته آموزش روی آورد مسترز و جانسون
|
چکیده
|
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش رضایتمندی جنسی ایرانی و رویکرد مسترز و جانسون بر سازگاری و تعارض زناشویی اجرا شد. روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی سهگروهی در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دو ماهه بود. از میان 60 زوج مراجعهکننده به دو مرکز روانشناسی و مشاوره شهر تهران در زمستان 1397، 45 زوج به صورت هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. پرسشنامه تعارض زناشویی (ثنایی و همکاران، 1386) و مقیاس سازگاری زوجی (اسپانیر، 1976) در مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری استفاده شد. دو گروه آموزش رضایتمندی جنسی ایرانی و آموزش رویکرد مسترز و جانسون طی 6 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. دادهها از طریق تحلیل واریانس مختلط با اندازههای تکرار شده و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل گردید. یافتهها: نتایج نشان داد که در سازگاری زناشویی، فقط گروه آموزش رضایتمندی جنسی ایرانی با گروه گواه (01/0 > p) و در تعارض زناشویی، گروه آموزش رضایتمندی جنسی ایرانی با گروه مسترز و جانسون و با گروه گواه دارای تفاوت معنادار هستند (05/0 > p). همچنین فقط در تعارض زناشویی گروه آموزش مسترز و جانسون با گروه گواه دارای تفاوت معنادار بود (05/0 > p). نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش نشان داد که آموزش رضایتمندی جنسی ایرانی برای کاهش تعارض و افزایش سازگاری و آموزش رویکرد مسترز و جانسون در کاهش تعارض زناشویی، آموزش های موثری هستند.
|