عنوان | اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر انعطافپذیری کنشی و تحمل پریشانی زوجها |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | خانواده درمانی کاربردی شماره 3 پیاپی 3 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1399 |
محدوده صفحات | 38-23 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زوج درمانی درمان متمرکز بر هیجان تهران انعطافپذیری کنشی زنان شهر تهران زوج درمانی هیجان مدار زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره تحمل پریشانی |
چکیده |
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان هیجان مدار بر انعطافپذیریکنشى و تحمل پریشانى زنان بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون و گروه گواه با پیگیری سه ماهه بود؛ جامعه آماری زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره آوای درون، رهنما و مرکز مشاوره بیمارستان مهر شهر تهران در بازه زمانی اردیبهشت تا خرداد سال 1397 بود که 60 زن متاهل داوطلب مشارکت در پژوهش به پرسشنامه انعطافپذیری کنشی کونور و دیویدسون (2003) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) پاسخ دادند که پس از غربالگری 30 زن انتخاب و در گروه آزمایشی هیجان مدار (15 زن) و گروه گواه (15 زن) به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای تحت مداخله هیجان مدار جانسون (2012) قرار گرفت و دادهها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط اندازههای مکرر تحلیل شد. یافتهها: نتایج حاکی از تأثیر مداخله هیجان مدار بر انعطافپذیری کنشی (75/29 = F ، 001/0 = P ) و تحمل پریشانی (14/12 = F ، 004/0 = P ) و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجهگیری: این مداخله موجب شد تا زنان تمرکز را از رفتار همسر خود برداشته و بر رفتار خود متمرکز شوند و در نتیجه کاربرد موانع ارتباطی مذکور را متوقف کرده و ضمن افزایش تحمل، با یادگیری برنامه ارتباط درست، توانستند روابط خویش را بهبود بخشیده و انعطافپذیری خود را بالاتر ببرند؛ بنابراین مداخله مؤثری برای درمان انعطافپذیری کنشی و تحمل پریشانی محسوب میشوند. |
کد مقاله | 41636 |
تعداد بازدید | 216 |
|