چکیده
|
هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای پیش از ازدواج مدل تحکیم ازدواج پیش از شروع (سیمبیس) بر الگوها و آسیبهای زوجهای نامزد بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با گروه آزمایش و گروه گواه، طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری سه ماهه و جامعه آماری 44 زوج نامزد مراجعهکننده به مرکز مشاوره دانشگاه شهید بهشتی در سال 1397 بود. از این جامعه 20 زوج نامزد به شیوه هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی 10 زوج در هر یک از دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سنجش و ارزیابی الگوها و آسیبهای پیش از ازدواج رستمی، نوابی نژاد و فرزاد (1398) و نیز برنامه آموزش مهارتهای پیش از ازدواج مبتنی بر مدل تحکیم ازدواج پیش از شروع پاروت و پاروت (2016) بود که در 8 جلسه 90 دقیقهای گروهی به گروه آزمایش ارائه و دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط تحلیل شد. یافتهها: نتایج حاکی از تأثیر آموزش مهارتهای پیش از ازدواج بر الگوهای ناکارامد ارتباطی (7/71 = P = 0/009 , F)، الگوهای ناکارامد مدیریت رابطه (6/91 = P = 0/013 , F)، نظام ارزشی زوجها (4/54 = P = 0/04 , F)، ذهنیت طرحوارهای (4/94 = P = 0/04 , F) و اثرات مخرب خانواده اصلی (10/62 = P = 0/003 , F) و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود. نتیجهگیری: از آنجا که آموزش مدل تحکیم ازدواج پس از شروع منجر به شناسایی الگوهای ارتباطی ناکارامد و اصلاح این الگوها و افزایش مهارتهای مدیریت رابطه میشود؛ بنابراین میتوان از آن در جهت بهبود الگوها و کاهش آسیبهای ازدواج استفاده نمود.
|