عنوان
|
اثربخشی برنامه پیشگیری و بهبود رابطه بر باورهای روابط زناشویی زنان |
تعداد صفحات
|
18 |
نویسنده
|
فریدون اسلامی - کیومرث فرحبخش - حسین سلیمی بجستانی |
مشخصات نشریه
|
خانواده درمانی کاربردی شماره 1 پیاپی 1 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1399 |
محدوده صفحات
|
34-17 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
ازدواج روابط زناشویی زنان متأهل تهران باورهای ارتباطی زنان شهر تهران برنامه پیشگیری و بهبود رابطه باورهای ارتباطی زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره بهبود رابطه
|
چکیده
|
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه پیشگیری و بهبود رابطه بر باورهای روابط زناشویی زنان بود. روش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروه آزمایش، گواه و طرح پیشآزمون، پسآزمون با پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری این پژوهش زنان متاهل مراجعهکننده به مرکز مشاوره مهرآور شهر تهران بودند که در بازه زمانی آبان و آذر 97 به مرکز مشاوره مراجعه کرده بودند که 20 زن به روش هدفمند انتخاب و به دو گروه آزمایش (10 زن) و گروه گواه (10 زن) بهصورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله هفتگی را به شکل گروهی در 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت کردند. هر دو گروه در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بهوسیله مقیاس باورهای ارتباطی زناشویی مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آزمون واریانس اندازههای مکرر تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد تأثیر مداخله برنامه پیشگیری و بهبود رابطه بر باورهای ارتباطی (2/23 = F P = 0/001)، مؤلفه تخریبکنندگی مخالفت (18/20 = P = 0/001 , F)، مؤلفه تغییرناپذیری همسر (23/73 = P = 0/001 , F)، مؤلفه توقع و انتظار ذهنخوانی (28/94 = P = 0/001 , F)، مؤلفه کمالگرایی جنسی (25/01 = P = 0/001 , F) و مؤلفه ناهمسانی جنسیتی (17/03 = F P = 0/001) مؤثرند. نتیجهگیری: بر پایه یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که غنیسازی ازدواج بر مبنای برنامه پیشگیری و بهبود رابطه روشی فراخور برای کاهش باورهای ارتباطی ناکارآمد است. ازاینرو، پیشنهاد میشود در راستای تحکیم و تقویت بنیاد خانواده به برنامههای غنیسازی ازدواج در جهت پیشگیری و بهبود رابطه در زوجها اهمیت داده شود.
|