عنوان | زنانگی اروتیک: برساختی تاریخی |
تعداد صفحات | 19 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | جامعهشناسی ایران - انجمن جامعهشناسی ایران - علمی پژوهشی شماره 3 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1399 |
محدوده صفحات | 147-129 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زنانگی سکسوالیته نقاشی نقاشی ایران تاریخ ایران زن در نقاشی صفوی نگارههای صفوی زن در نگاره نگاره نقاشی صفویه نگارههای ایرانی اروتیک آثار نقاشی اگزوتیک فرنگی سازی جدال تمدنی |
چکیده |
برساخت زن اروتیک در تاریخ ایران نقطه ای کانونی در نگارش تاریخ سکسوالیته است. این پژوهش در راستای پاسخ گویی به این سؤال تدوین شده است که در کدامین برهۀ تاریخی زن دارای هستی اروتیک شد؟ پژوهش حاضر با روش دیرینه شناسی انجام گرفته و در این راستا از نگاره های اروتیک دورۀ صفویه و اسناد مکتوب موجود استفاده شده است. در دورۀ شاه عباس گذاری از برهنه های ادبی به برهنه های اروتیک در نقاشی ها صورت گرفت و تصاویر زنان با فردیت یافتگی بیشتری در اندام ها در عرصۀ تصویر حضور یافتند. در اواخر صفویه تصاویر عریان زنان پیوسته دارای نشانگانی فرنگی می شود. اما مسئله نه بر سر دوگانۀ زن غربی و زن ایرانی بلکه در رابطه با جدالی است که در این دوره بین مسیحیت، تصوف و اسلام شروع به شکل گیری می کند و رساله های متعددی حول آن نگاشته می شود؛ بنابراین برهنگی به زن مسیحی فرنگی منتسب می شود. با حضور فیگور زن در نقاشی های تکبرگی و دیوارنگاره ها کم کم تعریف جدیدی از زنانگی در خیال انسان ایرانی شروع به شکل گیری می کند و نوعی تغییر جغرافیایی در امیال مرد ایرانی صورت می گیرد، زن مسیحی فرنگی ابژۀ میل مرد ایرانی می شود که پس لرزه های آن را به صورت شدیدتر در دورۀ قاجار شاهد هستیم. |
کد مقاله | 41614 |
تعداد بازدید | 174 |
|