عنوان | مقایسه اثربخشی زوج درمانی رفتاری تلفیقی و هیجان مدار بر سلامت (مؤلفه خودکارآمدی ناباروری) زوجین نابارور |
تعداد صفحات | 12 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت شماره 2 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1400 |
محدوده صفحات | 49-38 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زوج درمانی زوجین نابارور درمان متمرکز بر هیجان سلامت ناباروری خودکارآمدی زوج درمانی هیجان مدار زوج درمانی رفتاری التقاطی اهواز (شهرستان) |
چکیده |
هدف: این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی زوجدرمانی رفتاری تلفیقی و زوجدرمانی هیجان مدار بر سلامت (مؤلفه خودکارآمدی ناباروری) زوجین نابارور در شهر اهواز در چارچوب یک طرح آزمایش تک موردی با طرح خط پایه چندگانه انجام گرفته است. مواد و روشها: جامعه آماری پژوهش را تمام زوجین نابارور مراجعهکننده به مراکز ناباروری اهواز در سال 1398 به تعداد 498 خانواده تشکیل دادند که با روش نمونهگیری غیرتصادفی هدفمند، 6 زوج انتخاب و در دو گروه (3 زوج تحت زوجدرمانی رفتاری تلفیقی و 3 زوج تحت زوجدرمانی هیجان مدار) بهصورت تصادفی ساده جایگزین شدند. آزمودنیها پرسشنامه خودکارآمدی ناباروری (کوسینیو، 2006) را تکمیل کردند. زوجین نابارور در گروه آزمایش تحت مداخله زوجدرمانی رفتاری تلفیقی جاکوبسن و کریستینسن (1998) در 12 جلسه 120 دقیقهای در 5 هفته و زوجدرمانی هیجان مدار گرینبرگر و جانسون (1988) در 10 جلسه 90 دقیقهای در 4 هفته قرار گرفتند. سپس، اثربخشی درمانها با استفاده از مشاهده و تکرار پرسشنامههای خودکارآمدی ناباروری انجام گرفت. دادههای پژوهش با روش تحلیل نمودار، شاخص تغییر پایا (RCI) و معناداری با استفاده از فرمول درصد بهبودی انجام گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که زوجدرمانی رفتاری تلفیقی و زوجدرمانی هیجان مدار باعث افزایش سلامت (مؤلفه خودکارآمدی ناباروری) زوجین نابارور شده است. نتیجهگیری: با توجه به یافتهها، چنین نتیجهگیری میشود که هر دو رویکرد زوجدرمانی رفتاری تلفیقی و زوجدرمانی هیجان مدار منجر به بهبود سلامت (مؤلفه خودکارآمدی ناباروری) در زوجین نابارور شدهاند، اگرچه نمیتوان تفاوتی در میزان اثرات آنها یافت کرد. |
کد مقاله | 41516 |
تعداد بازدید | 163 |
|