عنوان | مقایسه اثربخشی زوج درمانی مثبت نگر و درمان کوتاه مدت راه حل محور بر بهزیستی روانشناختی و بهبود سازگاری زناشوئی در خانوادههای ساکن شهر شیراز |
تعداد صفحات | 14 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | روشها و مدلهای روانشناختی (مصوب دانشگاه آزاد) پیاپی 42 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1399 |
محدوده صفحات | 72-59 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زوج درمانی بهزیستی روانشناختی شیراز سازگاری زناشویی زوج درمانی مثبت نگر درمان راه حل مدار روش درمانی کوتاه مدت راه حل محور درمان مثبت نگر |
چکیده |
مقدمه و هدف: در سال های اخیر کوشش برای افزایش تراز سلامت روانی و بهبود روابط زوجین در راستای افزایش پایداری خانواده و پیشگیری از آشفتگی زندگی زناشویی و رخداد طلاق مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثربخشی زوج درمانی مثبت نگر و درمان کوتاه مدت راه حل محور بر بهزیستی روانشناختی و بهبود سازگاری زناشوئی بوده است. مواد و روشها: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با سه گروه (دو گروه آزمایش، یک گروه زوج درمانی مثبت نگر، یک گروه درمان کوتاه مدت راه حل محور و یک گروه کنترل) بود. جامعه پژوهش حاضر کلیه زوجین متاهل شهر شیراز بودند. شیوه نمونه گیری به صورت غیراحتمالی هدفمند بود. 48 نفر از افرادی که نمره کمتری در بهزیستی روانشناختی و سازگاری زناشوئی بدست آورند به عنوان نمونه نهایی در نظر گرفته شدند به طوری که، در هر گروه 16 نفر قرار گرفت. گروه های آزمایش در 8 جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت درمان قرار گرفتند. جهت گردآوری اطلاعات از مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف پرسش نامه سازگاری اسپانیر استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد هر دو رویکرد درمانی بر بهزیستی روانشناختی و بهبود سازگاری زناشوئی در خانواده ها اثر داشته است (05/0 ≥ P). اما تفاوت معناداری بین اثربخشی دو روش مداخله مشاهده نگردید (05/0 P > ). بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر حمایت تجربی قابل قبولی برای اثربخشی رویکرد راه حل محور و زوج درمانی مثبتنگر فراهم می آورد. |
کد مقاله | 41447 |
تعداد بازدید | 210 |
|