عنوان
|
مقایسه اثربخشی درمان مهارت مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی و درمان مبتنی بر شفقت بر کیفیت روابط بین فردی و معنای زندگی زنان دارای تعارض زناشویی |
تعداد صفحات
|
12 |
نویسنده
|
شیما عراقیان - حمید نجات - حسن توزنده جانی - زهرا باقرزاده گلمکانی |
مشخصات نشریه
|
روانشناسی بالینی (مصوب وزارت علوم) سال 12 شماره 4 پیاپی 48 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1399 |
محدوده صفحات
|
24-13 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
دانشجویان متأهل زنان دانشجو معنای زندگی کیفیت زندگی درمانی کیفیت زندگی دانشجویان زن متأهل بهبود کیفیت زندگی تعارض زناشویی روابط میان فردی مشاوره مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی درمان متمرکز بر شفقت (CFT) شفقت شفقتورزی کیفیت روابط بین فردی شفقت درمانی
|
چکیده
|
نقش خانواده به عنوان کوچکترین واحد اجتماعی میتواند هم در جنبۀ مثبت و هم در جنبۀ منفی بسیار تأثیرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی و درمان شفقت بر کیفیت روابط بین فردی و معنای زندگی زنان دارای تعارض زناشویی بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان زن متاهل دارای تعارضهای زناشویی است. نمونهی آماری این پژوهش شامل 45 نفر از این دانشجویان بود که به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه (15 نفره)، جایگزین شدند. گروه اول درمان مهارتهای مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی و گروه دوم درمان مبتنی برشفقت و گروه سوم به عنوان گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. از پرسشنامه کیفیت روابط پیرز، ساراسون و ساراسون و پرسشنامه معنای زندگی استگر استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که هر دو نوع درمان در شاخص کیفیت روابط بین فردی و معنای زندگی اثربخش بوده است. مهارتهای مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی در هر دو متغیر کیفیت روابط بین فردی و معنای زندگی نتایج مطلوبتری نسبت به شفقت درمانی داشته است ولی اختلاف گروهها معنادار نیست. نتایج حاکی از این است که درمان مهارتهای مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی و شفقتورزی در حوزه سلامت روانی خانواده مانند کیفیت روابط بین فردی و معنای زندگی اثربخشی معناداری دارند.
|