عنوان
|
اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر سبکهای حل تعارض، رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زوجین دارای سابقه پیمان شکنی |
تعداد صفحات
|
16 |
نویسنده
|
عبدالعباس ظهیری - سودابه بساک نژاد - ذبیح الله عباسپور |
مشخصات نشریه
|
روانشناسی خانواده (مصوب وزارت علوم) شماره 2 پیاپی 14 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1399 |
محدوده صفحات
|
16-1 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
رضایت زناشویی رضایت زناشویی زوجین زوج درمانی تعهد زناشویی حل تعارض زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شیوههای حل تعارض کیفیت زندگی پیمانشکنی زناشویی بهبود کیفیت زندگی کیفیت زندگی زوجین سبک حل تعارض زوجی مشاوره مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی اهواز (شهرستان)
|
چکیده
|
پیمان شکنی زناشویی یک رابطه عاشقانه یا درگیری عاطفی است که منجر به نقص تعهد رابطه زناشویی و شکل گیری درجاتی از صمیمیت عاطفی و فزیکی با فردی خارج از این رابطه می شود. هدف پژوهش حاضر اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر سبک های حل تعارض، رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زوجین دارای سابقه پیمان شکنی بود. بدین منظور از بین زوج های دارای سابقه پیمان شکنی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز در سال 98 چهار زوج وارد مرحله درمان شدند. در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چند گانه استفاده شد. پروتکل درمانی زوج درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی در دو تا چهار مرحله خط پایه، هشت تا ده جلسه مداخله و دو ماه پیگیری اجرا شد و زوج ها به پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL)، سبک های حل تعارض رحیم در زوجین (ROCI-II) و رضایتمندی زناشویی اِنریچ (EMS) پاسخ دادند. نتایج نشان داد میزان بهبودی در مرحله پس از درمان و پیگیری در رضایت زناشویی در مرحله پس از درمان و پیگیری 76/44 و 85/45، در حل تعارض و 88/39 و 54/48 و در کیفیت زندگی 30/26 و 42/20 بود. بنابراین این رویکرد بر اهداف درمان اثربخش بوده است. بنابراین از درمان مبتنی بر بهبود زندگی برای افزایش کیفیت زندگی و حل تعارض در افراد با سابقه پیمان شکنی در مراکز مشاوره بهره مند شد.
|