عنوان | رابطه سبکهای عشق ورزی و تحریفهای شناختی با طلاق عاطفی در زنان |
تعداد صفحات | 14 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | روانشناسی خانواده شماره 2 پیاپی 14 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1399 |
محدوده صفحات | 60-47 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | عشق زنان متأهل طلاق عاطفی عشق ورزی زنان شهر تهران تحریفهای شناختی سبکهای عشق ورزی تحریفهای شناختی بین فردی منطقه 2 تهران |
چکیده |
هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه سبک های عشق ورزی و تحریف های شناختی با طلاق عاطفی در زنان بود. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی زنان متاهل منطقه 2 شهر تهران در سال 1398 بودند که در دامنه سنی 35 الی 50 سال قرار داشتند. برای انجام این پژوهش، تعداد 150 نفر از طریق روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و از آنها خواسته شد نسبت به تکمیل پرسشنامه های طلاق عاطفی (EDQ)، مقیاس عشق استرنبرگ (SSL)، و تحریف های شناختی بین فردی (ICDS) اقدام نمایند. در نهایت دادهها با روشهای همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که طلاق عاطفی با هر کدام از ابعاد سبک های عشق ورزی یعنی عشق صمیمانه، عشق شورآمیز و عشق متعهدانه رابطه منفی معنادار؛ و با هر کدام از ابعاد تحریف های شناختی یعنی طرد در روابط بین فردی، انتظارات غیرواقع بینانه در روابط و سوء ادراک در روابط بین فردی رابطه مثبت معنادار دارد. علاوه بر این بر اساس نتایج دیگر پژوهش، از بین سبک های عشق ورزی، سبک متعهدانه؛ و از بین تحریف های شناختی، سوء ادراک در روابط بین فردی، پیش بینی کننده معنادار طلاق عاطفی در زنان بودند. بنابراین مشاوران و درمانگران می توانند با ارائه مداخلات و آموزش های به موقع و مناسب در زمینه سبک های عشق ورزی و تحریف های شناختی احتمال بروز طلاق عاطفی را در زنان کاهش دهند. |
کد مقاله | 41349 |
تعداد بازدید | 196 |
|