عنوان | اثربخشی درمان تعاملی والد کودک بر تنیدگی والدگری و خودکارآمدی والدگری مادران کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری |
تعداد صفحات | 18 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | ناتوانیهای یادگیری (مصوب وزارت علوم) شماره 3 پیاپی 38 |
تاریخ انتشار | بهار - 1400 |
محدوده صفحات | 142-125 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | تنیدگی والدینی تنیدگی خوداثرمندی اختلال یادگیری رابطه والد فرزند خودکارآمدی خوداثرمندی والدینی رابطه مادر کودک مراغه (شهرستان) والدگری ناتوانی یادگیری درمان تعامل والد کودک والدگری مادران خودکارآمدی والدگری |
چکیده |
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان تعاملی والد- کودک بر تنیدگی والدگری و خودکارآمدی والدگری مادران کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری انجام شد. درمان تعاملی والد- کودک رویکردی جدید در کاهش مشکلات رفتاری کودک قلمداد میشود که بر بهتر شدن ارتباط والدین با فرزندان متکی است. در این پژوهش نیمه تجربی، ۳۰ نفر از مادران دانشآموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری مرکز اختلالات یادگیری شهرستان مراغه در سال تحصیلی 99-1398 به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. گروه آزمایش در طی 13 جلسه تحت درمان تعاملی کودک- والد قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامهی تنیدگی والدگری و خود اثرمندی والدگری بود. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندگانه در نرمافزار آماری SPSS 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بعد از کنترل اثرات پیشآزمون، بین میانگین نمرات پسآزمون دو گروه در هر یک از متغیرهای تنیدگی والدگری و خودکارآمدی والدگری تفاوت معناداری وجود داشت (05/0 > P). یافتهها حاکی از افزایش خودکارآمدی و کاهش تنیدگی والدگری در گروه آزمایش بود (01/0 > p). آموزش تعامل کودک- والد بر خودکارآمدی و تنیدگی والدگری مادران دانشآموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری تأثیرگذار است و طراحی و اجرای جلسات آموزش برای والدین پیشنهاد میشود. |
کد مقاله | 41271 |
تعداد بازدید | 203 |
|