عنوان | اثربخشی رویکرد زوج درمانی خودتنظیمی بر کاهش دلزدگی زناشویی زوجین شهر تهران |
تعداد صفحات | 20 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | زن و مطالعات خانواده - مصوب دانشگاه آزاد سال 13 پیاپی 51 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1400 |
محدوده صفحات | 50-31 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زوج درمانی دلزدگی زناشویی خودتنظیمی تهران زوجین در آستانه طلاق طلاق زوج درمانی خودتنظيمی زوجهای تهرانی دلزدگی زوجین |
چکیده |
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رویکرد زوج درمانی خودتنظیمی بر کاهش دلزدگی زناشوئی زوجین بود. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی است که با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری سه ماهه اجرا شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین در معرض طلاق بودند که به دادگاه خانواده شعبه باهنر تهران در سال 1397 مراجعه کرده بودند. 24 زوج (24 نفر مرد، 24 نفر زن) بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12 زوج) و کنترل (12 زوج) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه های آزمایش و کنترل در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز پاسخ دادند. گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت آموزش زوج درمانی خودتنظیمی قرار گرفتند. اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس یک راهه تجزیه و تحلیل شدند. همچنین نتایج در یافته های پژوهش نشان داد زوج درمانی خودتنظیمی بر کاهش دلزدگی زناشویی زوجین در معرض طلاق اثربخش است. با توجه به نتایج بدست آمده می توان زوج درمانی خودتنظیمی را در پیشگیری از طلاق و کاهش دلزدگی زناشویی به کار برد. |
کد مقاله | 41105 |
تعداد بازدید | 124 |
|