عنوان | نسب و آثار ناشی از آن در انتقال نطفه پس از مرگ زوجین از دیدگاه مذاهب اسلامی |
تعداد صفحات | 29 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فقه مقارن - دانشگاه مذاهب اسلامي سال 8 پیاپی 15 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1399 |
محدوده صفحات | 197-169 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زوجیت نطفه نسب مشروعیت احکام شرعی فقهای امامیه فقهای اهل سنت فقه امامیه مرگ روشهای کمک باروری درمانهای کمک باروری فقه اهل سنت گامت مذاهب اسلامی نسب شرعی دیدگاه فقها نسب فرزندان ناشی از باروری پزشکی باروری پس از مرگ تکنولوژی کمک باروری دیدگاه فقهی رابطه زوجیت شوهر متوفی نسب کودک عدم مشروعیت دوام زوجیت مرگ والدین فرد متوفی انتقال نطفه |
چکیده |
انتقال نطفه پس از مرگ همگام با پیشرفت تکنولوژی و دستیابی به روش های نوین کمکباروری از جمله مسائل مستحدث و نوین پزشکی محسوب میشود. در این شیوه، پزشک با استفاده از گامت متوفی مبادرت به باروری شخص بازمانده مینماید. مشهور فقهای امامیه و اهلسنت با بهرهگیری از ادله اجتهادی، مبنای اصلی مشروعیت یا عدم مشروعیت این عمل را بقا یا عدم بقای رابطه زوجیت پس از مرگ برشمردهاند و بر اساس آن، قائل به جواز یا حرمت عمل مذکور شدهاند. فارغ از حلیت و حرمت عمل مذکور، آنچه در این میان محل تأمل است، تعیین وضعیت نسب کودک حاصل از انتقال نطفه پس از مرگ میباشد که به لحاظ تأثیر بهسزای آن بر حقوق مالی و غیرمالی مترتب بر چنین کودکی نظیر: ارث، نفقه، حضانت، ولایت، محرمیت و... حائز اهمیت است. بر همین اساس، نگارنده در مقام بررسی حکم شرعی موضوع فوق از دیدگاه مذاهب اسلامی، با بهرهگیری از مطالعات کتابخانهای و اتخاذ رویکرد تحلیلی ـ توصیفی به این نتیجه دست یافته است که نظر به عدم تأثیر جواز یا حرمت عمل مذکور در صدق عناوین نسبی و همچنین تکوینی بودن این رابطه، فرزند تولدیافته پس از مرگ والدین واجد نسب شرعی بوده و از آثار و احکام ناشی از آن بهرهمند است. |
کد مقاله | 41013 |
تعداد بازدید | 115 |
|