عنوان | سالمندی و ناخشنودی در روابط خانوادگی (مطالعهای پدیدارشناسانه در بین سالمندان تهرانی) |
تعداد صفحات | 51 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشنامه مددکاری اجتماعی – دانشگاه علامه طباطبایی پیاپی 19 |
تاریخ انتشار | بهار - 1398 |
محدوده صفحات | 129-79 |
کلید واژه | روابط خانوادگی سالمندان تجربه زیسته پدیدارشناسی تهران دوره سالمندی سالمندی زنان سالمند مردان سالمند سالمندآزاری تجربه سالمندی ناخشنودی |
چکیده |
پژوهش حاضر به منظور شناخت ماهیت، سنخها و تجربة زیستة سالمندان در زمینة ناخشنودی در روابط خانوادگی، با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی به مطالعة ناخشنودیهای سالمندان تهرانی در این روابط پرداخته است. روش نمونهگیری، نمونهگیری هدفمند با استراتژی در دسترس بود. افراد مورد مطالعه شامل 30 نفر از مردان و زنان سالمند شهر تهران بود که با آنها مصاحبۀ عمیق نیمهساختاریافته انجام شد و دادهها با تکنیک تحلیل تماتیک (مضمونی) تحلیل شدند. یافتهها حاکی است که سالمندان ضمن درک غفلتگونه از ناخشنودی، تجارب چندگانهای از ناخشنودی و انواع آن داشتند که مهمترین آنها، سوءرفتار کلامی، سوءرفتار جسمی، سوءرفتار احساسی/عاطفی، بیاعتباری و نامراقبتی توسط اعضای خانواده بود. ناخشنودی را بر اساس نوع آن که سالمندان در روابط خانوادگی تجربه کردهاند، میتوان به 5 سنخ تقسیم کرد: عاطفی، کلامی، مراقبتی، اقتصادی و مالی، و جسمی. در مقابل، سالمندان استراتژیهای متفاوتی را برای مواجهه با این ناخشنودیها در پیش گرفتهاند که رایجترین آنها، سکوت و تساهل، و طرد انتخابی است. یافتهها دلالت بر آن دارند که سالمندان، اگرچه ناخشنودیهای مضاعف و چندگانهای را تجربه میکنند، اما شکل این تجربه فراگیر نبوده و از الگوی متفاوتی در بین سالمندان برحسب مرد و زن، بی/کمسواد و باسواد، و شاغل و غیرشاغل تبعیت میکند. |
کد مقاله | 40995 |
تعداد بازدید | 241 |
|