عنوان
|
اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر کم توجهی و بیش فعالی تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی |
تعداد صفحات
|
12 |
نویسنده
|
زهرا شیخی ولاشانی - فاطمه جوادزاده شهشهانی |
مشخصات نشریه
|
توانمندسازی کودکان استثنایی - انجمن علمی کودکان استثنایی ایران سال 11 شماره 4 پیاپی 33 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1399 |
محدوده صفحات
|
36-25 |
کلید واژه
|
فرزندپروری رفتار کودکان رفتار فرزندان تکانشگری مشکلات رفتاری کودکان اختلال بیش فعالی کم توجهی کودکان دبستانی دانشآموزان دبستانی اختلالات رفتاری برنامه فرزندپروری مثبت کم توجهی کودکان دارای فزون کنشی/ نارسایی توجه فرزندپروری مثبت اختلال رفتاری فرزندان خمینی شهر (شهرستان) بیش فعالی تکانشگری
|
چکیده
|
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر کمتوجهی و بیشفعالی- تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال کمتوجهی و بیشفعالی بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال کمتوجهی و بیشفعالی دوره دبستان شهرستان خمینیشهر و والدین آنها در سال تحصیلی 1397-98 بود. روش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه گواه بود. تعداد نمونه در این مطالعه 30 کودک (13 دختر و 17 پسر) بود که به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و از والدین آنها جهت شرکت در پژوهش دعوت شد. والدین بهصورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخلات درمانی هشت جلسهای مربوط به برنامه فرزندپروری مثبت را در طی دو ماه بهصورت هفتهای یک جلسه 90 دقیقهای دریافت نمودند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه اختلال کمتوجهی و بیشفعالی کانرز فرم معلمان (CADHDQ) و مقیاس درجهبندی مشکلات رفتاری کودکان (ویژه والدین) (CBPRS) بود. تجزیهوتحلیل دادهها توسط نرمافزار 23-SPSS با استفاده از روشهای آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس صورت گرفت. نتایج نشان داد که برنامه فرزندپروری مثبت بر کمتوجهی (001/0 > p) و بیشفعالی- تکانشگری (001/0 > p) کودکان مبتلا به اختلال کمتوجهی و بیشفعالی تأثیر معنادار دارد. یافتههای پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که برنامه فرزندپروری مثبت با بهرهگیری از روشهای فرزندپروری بهنجار و اصول ارتباطی مناسب بهعنوان یک روش کارآمد جهت کاهش کمتوجهی و بیشفعالی- تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال کمتوجهی و بیشفعالی مورد استفاده قرار گیرد.
|