عنوان | تأثیر آموزش مادران بر رابطه والد کودک در دانشآموزان دارای اضطراب |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | خانواده و پژوهش شماره 3 پیاپی 48 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1399 |
محدوده صفحات | 142-127 |
کلید واژه | اضطراب آموزش مادران کودکان دبستانی دانشآموزان دبستانی رابطه والد فرزند آموزش والدین رابطه مادر کودک کودکان مضطرب اضطراب کودکان آموزش والدینی بارکلی اضطراب دانشآموزان آموزش روابط والد فرزند فارسان (شهرستان) |
چکیده |
هدف از انجام دادن این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش مادران به روش بارکلی بر بهبود رابطۀ والد کودک دانش آموزان مضطرب دبستان های شهر فارسان بوده است. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون و گروه گواه بوده و ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (۱۹۹۷) و پرسشنامۀ رابطۀ کودک والد پیانتا (۱۹۹۲) (با سه خرده مقیاس نزدیکی، وابستگی و تعارض) بوده است. ابتدا با استفاده از مقیاس اضطراب کودکان اسپنس، کودکان مضطرب غربال شدند. نمونۀ پژوهش شامل 3۰ دانش آموز از دبستان های شهر فارسان در سال تحصیلی 96-1395 بود که آنها به دو گروه آزمایشی (شامل 1۵ نفر) و گروه گواه (شامل 1۵ نفر) گمارده شدند. قبل از ارائۀ مداخله و آموزش والدین هر دو گروه آزمایشی و گواه پرسشنامه رابطۀ کودک والد پیانتا را به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند. سپس گروه آزمایشی ده جلسه تحت مداخلۀ آموزش والدین به روش بارکلی قرار گرفت، در حالی که گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان دورۀ آموزش مادران از هر دو گروه پرسشنامۀ رابطه والد کودک پیانتا بهعنوان پس آزمون گرفته شد. سپس دادههای بهدست آمده تحلیل آماری شدند. یافتههای تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکووا) نشان دادند که آموزش مادران به روش بارکلی سبب بهبود معنادار رابطۀ والد کودک (28/27 = F و 0/000 = p) میشود. نتایج نشان دادند که این برنامه آموزشی بر هر سه خردهمقیاس نزدیکی، وابستگی و تعارض اثر مثبت دارد و سبب بهبود آنها میشود. |
کد مقاله | 40381 |
تعداد بازدید | 193 |
|