عنوان | بررسی مدل ساختاری تأثیر عزت نفس، خود شی انگاری و طرحوارههای ظاهر بر سبک انتخاب لباس |
تعداد صفحات | 19 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشهای كاربردی روانشناختی (مصوب وزارت علوم) شماره 3 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1399 |
محدوده صفحات | 187-169 |
کلید واژه | دانشجویان دختر امنیت عزت نفس دختران اصفهان ارزیابی از خود فردیت عزت نفس مدل ساختاری خودشیءانگاری سبک لباس پوشیدن طرحوارههای ظاهر سبک انتخاب لباس کارکردهای لباس پوشیدن مد بودن بدن به عنوان به خود |
چکیده |
هدف از پژوهش حاضر، بررسی مدل ساختاری تأثیر عزت نفس، خودشئ انگاری و طرحواره های ظاهر بر سبک انتخاب لباس بود. روش پژوهش، کاربردی و از نوع پژوهش های پیش بین بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه های سپاهان شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-99 بود. از بین این افراد 192 دانشجوی دختر به طور در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های کارکردهای لباس پوشیدن (FC) اون و پرهام (1994)، عزت نفس (SE)، طرحواره های مربوط به ظاهر (ASI)، مقیاس باورها و رفتارهای خودشئ انگاری (SOBBS) (2017) و اطلاعات زمینه ای (BI) پاسخ دادند. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که عزت نفس و طرحواره های ظاهر (خودارزیابی) می توانند کارکردهای لباس پوشیدن را تحت تأثیر قرار دهند، به طوری که فردیت، امنیت و «مد بودن» را به صورت مثبت و استتار را به صورت منفی پیش بینی می کنند. عزت نفس بیشترین تأثیر را بر کارکرد «مد بودن» دارد، همچنین می تواند خودشئ انگاری (بدن به عنوان به خود) را به صورت منفی پیش بینی کند. خودشئ انگاری (بدن به عنوان به خود) نیز می تواند به طور غیرمستقیم (با نقش واسطه ای «طرحواره خودارزیابی») همه کارکردهای لباس پوشیدن را پیش بینی کند. به طوری که فردیت، امنیت و «مد بودن» را به صورت مثبت و استتار را به صورت منفی پیش بینی می کند. خودشئ انگاری (بدن به عنوان به خود) و طرحواره های ظاهر (خودارزیابی) در رابطه بین عزت نفس و کارکردهای لباس پوشیدن نقش واسطه ای دارند. |
کد مقاله | 40323 |
تعداد بازدید | 191 |
|