عنوان | اثربخشی گروه درمانی یکپارچه توحیدی بر دلزدگی زناشویی زنان متأهل |
تعداد صفحات | 7 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت شماره 3 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1399 |
محدوده صفحات | 40-34 |
کلید واژه | زنان متأهل دلزدگی زناشویی گروه درمانی گروه درمانی یکپارچه توحیدی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره نقده (شهرستان) درمان یکپارچه توحیدی |
چکیده |
هدف پژوهش: تعیین میزان اثربخشی گروه درمانی با رویکرد یکپارچه توحیدی بر دلزدگی زناشویی زنان متأهل، میباشد. روش پژوهش: پژوهش در قالب یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون و پیگیری یک ماهه انجام شد. افراد انتخاب شده روش جایگزینی تصادفی در دو گروه 12 نفره شامل گروه آزمایشی و گروه گواه قرار گرفتند. قبل از شروع مداخلات درمانی، برای هر دو گروه آزمون دلزدگی زناشویی پاییز (1394) اجرا شد. پس از آن، برای گروه آزمایشی 10 جلسه گروه درمانی یکپارچه توحیدی و برای گروه کنترل نیز 10 جلسه گفتگوی آزاد انجام گردید. پس از پایان مداخله درمانی و یک ماه بعد برای پیگیری، مجددا هر دو گروه مقیاس فوق را که ابزار اندازهگیری پژوهش حاضر بود، تکمیل نمودند. جامعه آماری 24، نفر از زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره خانواده پیوند انجمن اولیاء و مربیان شهرستان نقده به عنوان نمونه در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. این افراد از بین کسانی انتخاب شدند که بهخاطر مشکلات خانوادگی و اختلاف با همسر به این مرکز مشاوره مراجعه کرده بودند و در مقیاس دلزدگی زناشویی نمره بالایی گرفته بودند. تجزیه و تحلیل ،دادههای بهدست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و با بهره گیری از نرم افزار spss-24 تحلیل شدند. یافتههای پژوهش: نتایج نشان داد که میزان دلزدگی زناشویی در گروه آزمایشی بعد از مداخله گروه درمانی یکپارچه توحیدی به طور معناداری پایینتر از گروه گواه است (01/0). لذا با توجه به یافتهها، مؤثر بودن گروه درمانی یکپارچه توحیدی تأیید گردید. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش و مؤثر بودن گروه درمانی یکپارچه توحیدی، و متناسبی بودن آن با فرهنگ و مذهب کشور ما پیشنهاد میشود، مشاوران خانواده برای کاهش مشکلات خانوادگی و دلزدگی زناشویی، از این رویکرد استفاده نمایند. |
کد مقاله | 40197 |
تعداد بازدید | 162 |
|