عنوان | حقوق مکتسبه در برخی ابواب فقه (احیای موات، حق شفعه، نکاح، وکالت، جهاد) |
تعداد صفحات | 9 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فقه و تاریخ تمدن - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد - مصوب دانشگاه آزاد سال 15 شماره 2 پیاپی 60 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1398 |
محدوده صفحات | 41-33 |
کلید واژه | نکاح وکالت جهاد حقوق مکتسبه احیای اراضی موات حق شفعه |
چکیده |
در معنای عام، حقوق مکتسبه به حقوقی گفته می شود که شهروندان بر پایه مصوبات پارلمانی یا برنامه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کسب کردهاند. بر این اساس می توان گفت تمام حقوقی که قانون گذار در قوانین اساسی، عادی و سایر مقررات و برنامه های خود برای شهروندان در نظر گرفته، حقوق مکتسبه میباشد. از آنجا که مهمترین دلیل و مبنای حق مکتسب، دلیل عقلی می باشد. از این جهت حقوق مکتسبه اشخاص نیز قبل از ظهور اسلام که در اثر روابط اجتماعی و قراردادهای خصوصی بوجود آمده بود مورد احترام و صیانت قرار گرفته است و اسلام آنها را تحت عنوان احکام امضایی مورد تایید قرار داده است. احکام امضایی بیشتر در ابواب فقهی، عقود، ایقاعات و احکام مطرح است و موضوعات مذکور نیز قبل از صدر اسلام در عرف و عادت جامعه وجود داشته و موجب دوام و قوام نظام های حقوقی و سیاسی جوامع قبل از اسلام بوده و لذا حقوق ناشی از آن خصوصاً حقوق مکتسبه اشخاص مانند حق مالکیت که اشخاص قبل از اسلام بدست آورده اند و سایر آثار ناشی از روابط حقوقی مانند نکاح و... مورد احترام و پذیرش قرار گرفته است. اصول و قواعد فقهی از جمله مواردی است که فقها با کمک و استناد به آن اقدام به شناسایی این حقوق نمودهاند. مانند اصل استصحاب، قاعده عقاب بلابیان و ... علاوه بر اصول و قواعد فقهی در باب های مختلف فقه نیز مصادیق حقوق مکتسبه مورد شناسایی قرار گرفته. مانند احیای اراضی موات، حق شفعه، نکاح، وکالت، جهاد و ... |
کد مقاله | 39983 |
تعداد بازدید | 84 |
|