عنوان | تجربه زیسته کارگران زن در بخش غیر رسمی اقتصاد ایران (مطالعه موردی کارگران غیررسمی زن استان تهران) |
تعداد صفحات | 38 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | برنامهریزی رفاه و توسعه اجتماعی - دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی - علمی پژوهشی سال 11 پیاپی 41 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1398 |
محدوده صفحات | 210-173 |
کلید واژه | زنان کارگر بازار کار زنان حمایت اجتماعی اشتغال غیر رسمی زنان ایران زنان در بازار کار تجربه زنان تجربه زیسته تهران اقتصاد ایران اقتصاد غیر رسمی بازار کار زنان ایران زنان شهر تهران زنان در اقتصاد غیر رسمی نیروی کار غیر رسمی محرومیت اجتماعی محرومیت اجتماعی زنان حمایت از کارگران زن کارگران غیر رسمی کف حمایت اجتماعی پایه قدرت بخشی رسمی سازی بخش غیر رسمی اقتصاد چرخه غیر رسمی |
چکیده |
اشتغال غیررسمی از بخشهای قابل توجه در اقتصاد ایران است که همراهی قوی با محرومیت اجتماعی دارد؛ زمانی که زنان وارد بازار کار میشوند، اشتغال غیررسمی مهمترین گزینۀ پیشِ روی آنهاست. هدف پژوهش پیش رو فهم سازوکارهای محرومیت ساز اشتغال غیررسمی و چگونگی برون رفت کارگران غیررسمی زن از این شرایط است. روش پژوهش از نوع کیفی با بهرهگیری از روش نظریۀ مبنایی است. جمعیت مطالعه کارگران غیررسمی زن استان تهران هستند که از طریق نمونهگیری هدفمند 32 نفر جهت مشارکت گزینش شدهاند. فنون دادهیابی مصاحبۀ عمیق و نیمه ساختاریافته است. جهت دادهکاوی از روش کدگذاری نظری بهره گرفته شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که اشتغال غیررسمی یک نوع سازوکار بقاگرایانه به شمار رفته و کارگران غیررسمی زن با سرمایۀ تهی و تجربۀ کاستیِ قدرت در چهارگانۀ حقوقی، اقتصادی، اجتماعی و روانشناختی (نارسایی قدرت بخشی رسمیسازی) وارد این گستره شده، در آن میمانند و یا از آن خروج مییابند، از سویی کارگران در چرخۀ غیررسمیسازی، در یکی از مراحل پیشآگهی، آگاه ماندگی، کنشگری، واپس روی و رهاییبخشی قرار دارند. بر پایۀ پژوهش، مدل قدرت بخشی رسمیسازی از جمله سازوکارهای کمککننده به کارگران در فرایند رسمی سازی و دسترسی بیشتر به کف حمایت اجتماعی پایه است. |
کد مقاله | 39951 |
تعداد بازدید | 173 |
|