عنوان | اثربخشی رویکرد هیجان مدار بر خودکنترلی و تعارضات مادر دختر در دختران مقطع متوسطه شهر اصفهان |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | تحقیقات علوم رفتاری (مصوب وزارت بهداشت) شماره 1 پیاپی 56 |
تاریخ انتشار | بهار - 1399 |
محدوده صفحات | 131-122 |
کلید واژه | روابط مادر و دختر دختران اصفهان رویکرد هیجان مدار خودکنترلی اصفهان دانشآموزان دختر دبیرستانی تعارض مادر با دختر |
چکیده |
زمینه و هدف: مطالعات نشان دادهاند که درمان هیجان مدار بر بسیاری از متغیرهای روانی اثرگذارند؛ بنابراین، هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی رویکرد هیجان مدار بر خودکنترلی و تعارضات مادر دختر در دختران مقطع متوسطه شهر اصفهان بود. مواد و روشها: روش تحقیق نیمه تجربی و کاربردی بود. طرح تحقیق بهصورت پیشآزمون، پسآزمون، پیگیری و گروههای تجربی و گواه بود. جامعه آماری تحقیق را تمامی دختران دوره اول مقطع متوسطه شهر اصفهان و مادران آن ها در سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند. با توجه به اینکه نوع تحقیق نیمه تجربی بوده و مداخله صورت گرفت ۳۰ نفر (گروههای گواه و تجربی) بهعنوان حجم نمونه بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق را پرسشنامه خودکنترلی رزنبام (۱۹۸۰) و پرسشنامه تاکتیک های تعارض موری ای- (۱۹۹۰) تشکیل دادند. در مطالعه حاضر، برای بررسی توزیع طبیعی دادهها از آزمون کولموگروف اسمیرنف استفاده شد. برای بررسی دادهها از آزمون تحلیل کواریانس یک متغیره و چندمتغیره استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که با توجه به اختلاف میانگین های خودکنترلی و تعارض، نمرات از پیشآزمون تا پسآزمون در خودکنترلی افزایش و در تعارض کاهش یافته است (۰۵/۰ > p). اختلاف بین پیشآزمون و پسآزمون خودکنترلی و تعارض در گروه کنترل معنادار نیست ( ۰۰۳/۰ = p). نتیجهگیری: به نظر می رسد که درمان هیجان مدار میتواند بر بسیاری از متغیرهای روانی از جمله خودکنترلی و تعارضات مادر دختر در دانش آموزان اثرگذار باشد. جهت بالا بردن اعتبار بیرونی پیشنهاد میگردد که تحقیقات بیشتری صورت بگیرد. |
کد مقاله | 39891 |
تعداد بازدید | 141 |
|