عنوان | مقایسه اثربخشی بازی درمانی و درمان تعامل والد کودک بر کنشهای اجرایی و تعامل والد کودک در کودکان با اختلال نافرمانی مقابلهای |
تعداد صفحات | 17 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | سلامت روان کودک (تحول روانشناختی کودک سابق) شماره 2 پیاپی 23 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1399 |
محدوده صفحات | 95-79 |
کلید واژه | رفتار کودکان دانشآموزان دختر رفتار دختران فرزند دختر رفتار فرزندان مشکلات رفتاری کودکان رابطه والد فرزند اختلالات رفتاری اختلال نافرمانی مقابلهای دانشآموز اول ابتدایی اختلال رفتاری فرزندان درمان تعامل والد کودک بازی درمانی تنکابن (شهرستان) دختران مقطع ابتدایی کنش اجرایی دانشآموزان دوم ابتدایی دانشآموزان سوم ابتدایی |
چکیده |
زمینه و هدف: اختلال نافرمانی مقابلهای یکی از رایج ترین اختلال های رفتاری در کودکان و نوجوانان است که هر دو دسته عوامل ژنتیکی و محیطی، در تظاهرات بالینی آن نقش دارند. این اختلال در سنین پیش دبستانی و ابتدایی نیز رایج است و بر عملکرد تحصیلی و سازشی دانش آموزان بسیار تأثیرگذار است. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی بازیدرمانی و درمان تعامل والد-کودک بر کنشهای اجرایی و تعامل والد کودک در کودکان با اختلال نافرمانی مقابلهای انجام شد. روش: روش این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دختران 7 تا 9 سال با اختلال نافرمانی مقابلهای مقاطع اول تا سوم ابتدایی شهر تنکابن در سال تحصیلی 99-98 بود. با استفاده از روش نمونه گیری دومرحله ای تصادفی، 39 دانش آموز از جامعه آماری ذکر شده به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (13 دانش آموز در هر گروه) جایدهی شدند. به گروه آزمایش اول، بازی درمانی در 8 جلسه 90 دقیقه ای و به گروه آزمایش دوم، 12 جلسه 90 دقیقه ای تعامل والد کودک آموزش داده شد؛ این در حالی است که گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرده است. برای جمع آوری داده ها در این مطالعه از پرسشنامه علائم مرضی کودکان (گادو و اِسپرافکین، 1994)، پرسشنامه کنش های اجرایی (جیویا و همکاران، 2000)، و پرسشنامه ارزیابی روابط والد- کودک (فاین و همکاران، 1983) استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین اثربخشی بازیدرمانی و درمان تعامل والد-کودک بر مهارت های تنظیم رفتار (23/52 = F، 001/0 = P ) کودکان با اختلال نافرمانی مقابلهای، تفاوت وجود دارد؛ ولی بین اثربخشی این دو شیوه درمان بر مهارتهای فراشناختی (71/11 = F ، 001/0 = P )، احساسات مثبت (77/6 = F ، 005/0 = P )، همانندسازی (06/11 = F ، 018/0 = P )، عدم گمگشتگی نقش (86/4 = F ، 001/0 = P )، و ارتباط (49/6 = F، 005/0 = P)، تفاوت وجود ندارد. نتیجه گیری: به نظر می رسد هر دو درمان با بهبود شناخت اجتماعی کودک و تسهیل دستیابی به خودتنظیمی و بازداری رفتاری بر کنشهای اجرایی و تعامل والد- کودک در کودکان با اختلال نافرمانی مقابلهای، اثرگذار باشند. تفاوت های بین دو شیوه در مقاله مورد بحث و تبیین قرار گرفته است. |
کد مقاله | 39827 |
تعداد بازدید | 252 |
|