عنوان | سیره تربیتی پیشوایان دینی در مقابله با تنبیه بدنی کودکان |
تعداد صفحات | 14 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه حقوق بشر - دانشگاه مفید شماره 1 پیاپی 13 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1391 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 96-83 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | خشونت خانگی تربیت کودک تنبیه فرزندان تنبیه کودکان توسط والدین سیره معصومین(ع) تنبیه تنبیه بدنی سیره تربیتی ائمه اطهار علیه السلام حضرت محمد(ص) خشونت علیه کودکان سیره تربیت معصومان (ع) تربیت کودک در اسلام سیره تربیتی پیامبر اکرم سیره پیامبر (ص) خشونت خانگی علیه کودکان تربیت دینی تنبیه کودک خشونت والدین |
چکیده |
مطالعه سیره تربیتی پیشوایان دینی از جمله پیامبر اسلام و امامان معصوم نشان میدهد که نظام تربیتی آنان برگرفته از تربیت الهی است که به کمال مطلق توجه دارد، لذا همواره رشد فرد را در نظر میگیرد و همواره بر پیشگیری پیش از درمان تأکید میکند. روش اسلام در تربیت کودک، محبت، پند و نصیحت توأم با مدارا و احتیاط یعنی جذب است که باید در عین حال دلنشین و مؤثر باشد. بنابراین تنبیه و مجازات نخستین عامل تربیتی در اسلام نیست، بلکه ابزاری است که در صورت سودمند واقع نشدن رفق و محبت در ایجاد عادات خوب به کار میآید. در تربیت اسلامی زیادهروی دیده نمیشود و فقط از این راه میتوان افرادی معتدل را تربیت کرد؛ به طوری که تمام قوای او اشباع و تعدیل شوند و جسم و روح و عقل، هماهنگ باشند. در دیدگاه حقوق و فقه اسلامی، گر چه تنبیه بدنی کودک توسط والدین، در حدی که موجب سرخی، سیاهی و کبودی بدن نگشته و آن هم در راستای تربیت و هدایت آن فیالجمله جایز دانسته شده است؛ اما در عین حال، خشونت والدین علیه کودک را مذموم دانسته و آن را مضر به تربیت و هدایت فرزند میداند. در مقابل والدین را تشویق و ترغیب به مهر و محبت و نوازش کودک مینماید. |
کد مقاله | 39483 |
تعداد بازدید | 228 |
|