عنوان | راهکارهای تقریب دیدگاه فقه امامیه و نظام بینالملل حقوق بشر در مسأله تنبیه بدنی کودکان |
تعداد صفحات | 22 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه حقوق بشر - دانشگاه مفید شماره 2 پیاپی 12 |
تاریخ انتشار | پاییز و زمستان - 1390 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 24-3 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | حقوق بشر فقه شیعه تربیت کودک کودک آزاری فقه امامیه دیدگاه اسلام تنبیه بدنی حقوق اسلام مجازات بدنی نظام بينالملل دیدگاه حقوقی دیدگاه فقهی تنبیه کودک مصلحت کودک نظام حقوق بشر |
چکیده |
از جملهی مسائل حسّاس و مهمّ تربیتی که خانوادهها و جوامع بشری دچار آن هستند، چگونگی برخورد با اعمال و کردارهای ناروای کودکان است. در دیدگاه اسلامی و به خصوص فقه سترگ شیعه که در کشور ما منبع الهامبخش جهت قانونگذاری محسوب میگردد، علاوه بر توجّه خاص به امور تربیتی کودکان و رشد و سعادت آنان، بر کرامت کودکان، مهروزی و مصلحت محوری در برخورد با آنان و جلوگیری از هرگونه زیان و آسیب به آنها تأکید بسیار شده و از کیفر دادن، خشونت و آزار اطفال منع شده است. هرچند در مواردی نیز تنبیه کودکان به جهت رعایت مصلحت و غبطهی آنان، جایز و بلامانع دانسته شده است. لیکن نظام بین الملل حقوق بشر تلاش میکند تا تنبیه بدنی کودکان را از جوامع حذف نماید و با ابزارهای گوناگون درصدد ترویج این دیدگاه بوده و معتقد است تنبیه کودکان بر خلاف کرامت انسانی و تمامیّت جسمانی کودکان بوده و گاه، امری غیر انسانی، تحقیر آمیز و خشن نیز محسوب میشود؛ لذا، تمام تلاش خود را بر این امر متمرکز نموده است که از اِعمال همهی انواع تنبیه و مجازات بدنی کودکان در سطح جهانی جلوگیری کرده، و این عمل را به طور کلّ حذف نماید. بنابراین، در بدو امر و به ظاهر، دو رویکرد متعارض شکل میگیرد. ما ضمن بررسی و تبیـین موضع واقعی این دو دیـدگاه، سعی نمودهایم که با توجّه به غبطه و مصلحت کودکان و منافع اجتماع، تربیت، رشد و حقوق کودکان، راهکارهای مناسب جهت نزدیکی دو رویکرد به یکدیگر ارائه دهیم. |
کد مقاله | 39474 |
تعداد بازدید | 211 |
|