عنوان
|
عوامل مؤثر بر فاصله ازدواج تا تولد اولین فرزند در شهر تهران با استفاده از مدلهای سابقه رخداد وقایع |
تعداد صفحات
|
30 |
نویسنده
|
حجیه بیبی رازقی نصرآباد - میمنت حسینی چاوشی - محمدجلال عباسی شوازی |
مشخصات نشریه
|
دوفصلنامه مطالعات جمعیتی - مؤسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت کشور شماره 2 پیاپی 10 |
تاریخ انتشار
|
پاییز و زمستان - 1398 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
156-127 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
ازدواج فرزندآوری باروری عوامل مؤثر تهران زنان 15-49 ساله زنان شهر تهران تولد اول فاصله ازدواج تا تولد اول تمپو زنان ازدواج کرده تأخیر در اولین فرزندآوری تولد اولین فرزند رفتار فرزندآوری فرزندآوری تأخیری تابع بقاء شکنندگی سابقه رخداد وقایع
|
چکیده
|
یکی از عوامل اساسی کاهش باروری به سطح پایین و بسیار پایین، تأخیر در ازدواج و فرزندآوری است. هدف اساسی این مقاله، بررسی عوامل مؤثر بر فاصله بین ازدواج تا تولد اولین فرزند در شهر تهران با استفاده از مدلهای سابقه رخداد وقایع است. حجم نمونه، 456 زن ازدواجکرده 49-15 ساله شهر تهران است. بهمنظور برآورد فاصله بین ازدواج تا تولد اول، از روش کاپلان مایر و برای شناسایی عوامل مؤثر بر آن، از مدل بقای لوگ لوجستیک با شکنندگی مشترک گاما استفاده شده است. نتایج نشان میدهد، میانه فاصله ازدواج تا تولد فرزند اول، 33 ماه است. تأخیر در انتقال به مادری، از ویژگیهای کوهورتهای ازدواجی اخیر است. فاصله تولد اول برای زنان با تحصیلات دیپلم و کمتر (765/0 = TR) نسبت به تحصیلات دانشگاهی، کوتاهتر است. زنانی که در سن بالاتری ازدواج کردهاند، در فاصله کوتاهتری، فرزند اول خود را بهدنیا آوردهاند. زنان شاغل در فاصله طولانیتری فرزند اول خود را بهدنیا آوردهاند (301/1 = TR). بهطور کلی زمانبندی موالید، با سایر حوزههای زندگی از جمله وضعیت شغلی و تحصیلی زنان پیوند دارد. ایجاد زمینهای برای هماهنگی بین اشتغال، تحصیل و فرزندآوری تأثیر عمدهای در برنامهریزی صحیح برای طرحهای افزایش جمعیت و تسهیل ایدهآلهای باروری زوجین خواهد داشت.
|