عنوان
|
بررسی تطبیقی رویکرد سند ۲۰۳۰ و سند تحول بنیادین در آموزش و پرورش ایران به عدالت آموزشی جنسیتی |
تعداد صفحات
|
28 |
نویسنده
|
انور یدالهی - محمدحسین زارعی - اسدالله یاوری |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه پژوهش حقوق عمومی (پژوهش حقوق و سیاست سابق) - دانشگاه علامه طباطبایی - علمی پژوهشی سال 21 پیاپی 65 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1398 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
196-169 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
برابری جنسیتی عدالت جنسیتی آموزش و پرورش ایران عدالت بررسی تطبیقی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش عدالت آموزشی آموزش و پرورش ایران سند ملی آموزش 2030
|
چکیده
|
در قرن اخیر، یکی از مهمترین آرمانهای جوامع در بحث آموزش، نیل به عدالت آموزشی می باشد. با توسعه نقش زنان در فعالیتهای اجتماعی، جنس و جنسیت به چالش برانگیزترین زمینه عدالت آموزشی بدل شده است. در نظام حقوقی ایران، سند تحول بنیادین در آموزش و پرورش ایران و در عرصه بین المللی سند 2030، اسناد شاخص در بحث عدالت آموزشی میباشند.
در تحقیق پیشرو، گردآوری اطلاعات با استفاده از منابع کتابخانه ای و روش توصیفی تحلیلی است و منابع گردآوری شده به روش فیشبرداری دسته بندی میشود. روش تجزیه و تحلیل داده ها، روش تحلیلی می باشد.
دو سند موضوع تحقیق، دارای نقاط اشتراک و افتراق می باشند. نقطه اشتراک اسناد مربوط به شأن و منزلت انسان هاست. در این خصوص هر دو سند، منزلتی یکسان برای جنس زن و مرد قایل می باشند. نقطه افتراق اسناد مربوط به معنایی است که هر یک از این اسناد از عدالت و آموزش در نظر دارند. سند 2030 از عدالت معنایی مترادف با برابری برداشت می نماید و عدالت جنسیتی را در برابری جنسیتی در امر آموزش تعریف میکند. سند تحول بنیادین معتقد به توزیع آموزش متناسب با نیازها و نقش های هر یک از دو جنس است. ابهام سند بنیادین در تبیین نیازها و نقشهای هر جنس بزرگترین نقطه ضعف این سند به حساب می آید.
|