عنوان | اثر مجزا و تعاملی شیوههای فرزندپروری والدین و پلی موفیسم ژن ACE (I/D) و ACTN3 (R557X) بر رشد مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پرستاری کودکان - انجمن علمی پرستاری ایران شماره 1 پیاپی 25 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1399 |
محدوده صفحات | 11-1 |
کلید واژه | فرزندپروری مهارتهای حرکتی ژن خرم آباد (شهرستان) فرزندپروری مقتدرانه فرزندپروری مستبدانه فرزندپروری سهل گیرانه سبک فرزندپروری کودکان پسر مهارتهای حرکتی بنیادی |
چکیده |
مقدمه: هدف این مطالعه بررسی اثر مجزا و تعاملی شیوههای فرزندپروری والدین و ژنوتیپ ACE و ACTN3، بر رشد مهارت های حرکتی بنیادی کودکان بود. روش: این پژوهش از نوع توصیفی پسرویدادی است. جامعۀ آماری، شامل کودکان پسر 4 الی 6 ساله از شهر خرمآباد بود که تعداد 50 نفر بهعنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، شامل استفاده از PCR جهت تعیین ژنوتیپ و آزمون مهارتهای حرکتی درشت اولریخ- ویرایش دوم بود. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه، مورد تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: کودکان برخوردار از شیوۀ فرزندپروری مقتدرانه نسبتبه کودکان برخوردار از شیوۀ آسانگیرانه و مستبدانه از مهارتهای حرکتی جابجایی و کنترل شیء بهتری برخوردارند. کودکان حامل آلل D ACE، نسبتبه کودکان حامل ژنوتیپ II و کودکان برخوردار از آلل R ACTN3، نسبتبه کودکان حامل ژنوتیپ XX، از مهارتهای حرکتی جابجایی، بهتری برخوردار بودند. کودکان برخوردار از تعامل شیوۀ مقتدرانه+ژنوتیپ DD و شیوۀ مقتدرانه+ ژنوتیپ RR، نسبتبه سایر تعاملات؛ از سطح رشدی بالاتری در اجرای مهارتهای حرکتی برخوردار بودند. نتیجهگیری: آموزش شیوههای مناسب فرزندپروری (مانند شیوۀ مقتدرانه)، بههمراه مدنظر قراردادن متغیرهای ژنتیکی بههمۀ والدین و مربیان توصیه میشود تا با آگاهی از شیوههای مطلوب فرزندپروری و اثرات متغیرهای ژنتیکی، بتوانند زمینۀ ارتقاء رشد مطلوب مهارتهای حرکتی کودکان را فراهم نمایند. |
کد مقاله | 39162 |
تعداد بازدید | 235 |
|