عنوان
|
اثربخشی آموزش فرزند درمانی مبتنی بر روانشناختی مثبتنگر بر خودتنظیمی انگیزشی، اشتیاق و سرزندگی تحصیلی دانشآموزان دختر |
تعداد صفحات
|
24 |
نویسنده
|
خلیل غفاری - حسین داوودی - بهمن یاسبلاغی شراهی - براتعلی غضنفرینژاد - عصمت مهرابی |
مشخصات نشریه
|
روانشناسی مدرسه (مصوب وزارت علوم) شماره 2 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1399 |
محدوده صفحات
|
107-84 |
کلید واژه
|
دانشآموزان دختر خودتنظیمی دانشآموزان دوره ابتدایی روانشناسی مثبت سرزندگی تحصیلی دانشآموزان پایه ششم دختران مقطع ابتدایی روانشناسی مثبتنگر اشتیاق تحصیلی خودتنظیمی انگیزشی خمین (شهرستان) فرزنددرمانی آموزش فرزند درمانی
|
چکیده
|
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش فرزنددرمانی مبتنی بر روانشناختی مثبتنگر بر خودتنظیمی انگیزشی، اشتیاق و سرزندگی تحصیلی دانشآموزان دختر ابتدایی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان خمین در سال تحصیلی 96-97 بود. به روش نمونهگیری در دسترس و هدفمند، از بین دانشآموزانی که نمره آنها زیر میانگین همه پرسشنامهها بود 30 شرکتکننده انتخاب گردید و به روش جایگزینی تصادفی در دو گروه تجربی و گواه، هر گروه 15 شرکتکننده، قرار گرفتند. مادران گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش فرزنددرمانی مبتنی بر روانشناسی مثبتنگر قرار گرفتند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه خودتنظیمی انگیزشی، اشتیاق تحصیلی و سرزندگی تحصیلی استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین گروه تجربی و گواه در متغیرهای اشتیاق و سرزندگی تحصیلی تفاوت معناداری وجود داشت، اما در متغیر خودتنظیمی انگیزشی تفاوت معناداری وجود نداشت. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که جهت افزایش اشتیاق و سرزندگی تحصیلی در بین دانش آموزان می توان از الگوی فرزند درمانی مبتنی بر روانشناسی مثبت استفاده کرد.
|