عنوان | اثربخشی رویکردهای تلفیقی هیجان مدار گاتمن و راهبردی راه حل محور بر کاهش میل به طلاق |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه روانشناسی خانواده شماره 2 پیاپی 12 |
تاریخ انتشار | پاییز و زمستان - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 86-71 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | درمان متمرکز بر هیجان رویکرد هیجان مدار طلاق توافقی گرایش به طلاق زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره زوجین متقاضی طلاق رویکرد تلفیقی درمان راه حل مدار پلدختر (شهرستان) رویکرد راهبردی رویکرد هیجان مدار گاتمن رویکرد راهبردی راه حل محور |
چکیده |
میل به طلاق، میزان تمایل و علاقهمندی زوجین به جدا شدن و گسستن روابط زناشویی است. در بررسی علت طلاق توجه به علل فردی و روانشناختی از جمله میل به طلاق از اهمیت ویژهای برخوردار است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رویکردهای تلفیقی هیجانمدار-گاتمن (GEF) و راهبردی-راهحلمحور (SSF) بر کاهش میل به طلاق در زوجین متقاضی طلاق توافقی بود. بدین منظور از بین زوجینی که سال 1397 به مراکز مشاوره شهر پلدختر مراجعه کردند، شش زوج (12 نفر) متقاضی طلاق توافقی انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه استفاده شد. پروتکل درمانی رویکرد تلفیقی هیجانمدار-گاتمن و رویکرد تلفیقی راهبردی-راهحلمحور در دو تا چهار مرحله خط پایه، هشت تا ده جلسه مداخله و سه مرحله پیگیری اجرا شد و زوجها به پرسشنامه میل به طلاق (DDQ) پاسخ دادند. نتایج نشان داد میزان بهبودی در متغیر میل به طلاق در گروه رویکرد تلفیقی هیجانمدار-گاتمن در مرحله پس از درمان و پیگیری، 04/53 و 65 درصد و در گروه رویکرد تلفیقی راهبردی-راهحلمحور، 98/42 و 76/51 درصد بود. بر این اساس هر دو رویکرد بر هدفهای درمان تأثیر داشتهاند. بنابراین نتیجه گرفته میشود که برای کاهش میل به طلاق در زوجین متقاضی طلاق توافقی میتوان از هر دو رویکرد تلفیقی هیجانمدار گاتمن و رویکرد تلفیقی راهبردی راهحلمحور در جلسات درمانی و مشاورهای استفاده نمود. |
کد مقاله | 38563 |
تعداد بازدید | 236 |
|