عنوان | چگونگی و ساختارهای بر تخت نشستن زنان فرمانروا در ایران باستان (550 پ.م.-651 م.) |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه زبان شناخت - پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي سال 10 شماره 2 |
تاریخ انتشار | پاییز و زمستان - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 24-1 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | ایران باستان زن در ایران باستان نقش زن در تاریخ زن در تاریخ ایران زنان فرمانروا اشکانیان دوره ساسانی تاریخ ایران زن در دوره ساسانی زن در دوره اشکانی قدرت زنان زن در تاریخ فرمانروایی زنان |
چکیده |
زن به عنوان جنسیتی منفرد با شایستگیها و ویژگیهای مختص خود همواره موضوع پژوهشهای مختلف بوده و در طول تاریخ، نگاه جوامع به او دستخوش دگرگونی شده است. مسأله اصلی این پژوهش، زنان فرمانروا در ایران باستان (551 پ.م.-651 م.) و روند به قدرت رسیدن آنان بوده است. ضرورت انجام چنین پژوهشی در نگاه تاریخی به زن و بررسی چگونگی جانشینی فرمانروایان باستانی است که پایهگذار اندیشههای فلسفه سیاسی دوران پس از خود شدند. در این راستا، به این پرسش پاسخ داده شد که چگونه یک زن که هیچ حق قانونیای برای احراز این مقام نداشت، به تخت مینشست و نیز زمینههایی که این نوع انتقال قدرت را فراهم میساختند، چه بودند؟ بدین روش، مشخص شد که سه نوع استثنای کلی برای به تخت نشستن یک زن در ایران باستان وجود داشته است: 1- سهیم شدن یک شاهبانو در پادشاهی همسر خود که یک شاه بود 2- اعمال نفوذ و دسیسه همسر شاه تا دستیابی وی به تخت شاهی 3- عدم وجود هر جانشین یا نایبالسطنه مذکر که ناچار به انتخاب یک زن به عنوان فرمانروا میانجامید. |
کد مقاله | 38497 |
تعداد بازدید | 261 |
|