عنوان | بررسی اعتبار و قلمرو ماده 142 منشور حقوق و مسئولیتهای زنان در نظام جمهوری اسلامی ایران |
تعداد صفحات | 22 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشنامه اسلامی زنان و خانواده (طهورا سابق) - علمی تخصّصی سال 8 شماره 3 پیاپی 20 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1399 |
محدوده صفحات | 116-95 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | حقوق زنان ایران زنان بزهکار نظام حقوقی ایران سیاست کیفری تخفیف مجازات حقوق و مسئولیتهای زنان در نظام اسلامی حقوق زن در قوانین ایران مجازات زنان حقوق زن در ایران منشور حقوق و مسئولیتهای زنان در نظام جمهوری اسلامی ایران زنان متهم سیاست کیفری افتراقی سیاست کیفری ایران معافیت مجازاتی منشور حقوق زنان مسئولیت زنان حقوق زنان متهم ماده 142 منشور حقوق زنان سیاست کیفری ارفاقی |
چکیده |
امروزه اصل برابری مجازات ها - که پیامد آن تعیین و کاربست کیفر یکسان در مورد بزهکاران همانند است- در پرتو «سیاست فردی کردن» تعدیل شده و متناسبسازی کیفرها با ویژگیهای فردی بزهکاران پیشنهاد میشود. از این چشمانداز جنسیت یکی از درونمایههای اصلی فردیسازی مجازات است و زن بودن متهم، از محورهای سیاست کیفری افتراقی - ارفاقی بهشمار میرود. برایناساس، ماده 142 منشور حقوق و مسئولیتهای زنان در نظام جمهوری اسلامی مصوب 31 شهریور 1383 شورای عالی انقلاب فرهنگی، حق برخورداری زنان از تخفیف قانونی از نظر میزان مجازات یا معافیت از آن و یا نحوه اجرا در صورت ندامت و اثبات توبه زنان بزهکار در زمان بارداری، شیردهی و بیماری را توصیه کرده است. پرسش نخست از اعتبار این مقرره قانونی در نظام حقوقی ایران و درجه الزام آوری آن برای دادگاه، و پرسش دوم ناظر به سنجش کاربردی آن در نظام قضایی ایران است. در این نوشتار بر پایه مبانی نظری نظام حقوقی ایران، زمینه های کاربست حقوقی این مقرره بررسی می شود. |
کد مقاله | 38208 |
تعداد بازدید | 131 |
|