چکیده
|
نويسنده ابتدا به پيشينه شكل گيري كنوانسيون و روند تصويب لايحه الحاق در هيئت وزيران و مجلس شوراي اسلامي اشاره نموده و سپس لايحه مصوب هيأت دولت و نظر علما و مراجع عاليقدر در مورد متن كنوانسيون و اعتبار آن را بررسي كرده است. وي همچنين به نقد محتوايي كنوانسيون ومغايرت آن با قرآن, احكام فقهي و قوانين كشوري و لشگري با ارائه مثال هائي پرداخته است. و نيز شباهت ها و تفاوت هاي فيزيكي و رواني زن و مرد را توضيح داده است.\r\n\r\nنويسنده در ادامه نقدهائي را بر حق شرط الحاق مطرح كرده و نمونه هائي از اعتراضاتي كه به حق شرط برخي از كشورها شده را بيان كرده است.\r\n\r\nتوجه به عدم الحاق امريكا و حق شرط انگلستان, توجه به حق شرط هاي كشورهاي اروپايي و امريكائي, اسرائيل, هلند و آلمان بعنوان دلايل اينكه فشار به كشورهاي اسلامي براي پيوستن به كنوانسيون, ابزاري سياسي در دست غرب مي باشد را بررسي كرده است.\r\n\r\nدر پايان برخورد سياسي و گزينشي سازمان ملل با حق شرط و موضع اين سازمان در مقابل جنگ ايران و عراق را بعنوان نمونه اي از اين نوع برخورد, تجزيه و تحليل نموده است.
|