عنوان | بررسی جایگاه بیماریهای عصبی در موانع حضانت موضوع ماده 1173 قانون مدنی |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه حقوق پزشکی - محمود عباسی سال 13 پیاپی 51 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 88-65 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | قانون مدنی حق حضانت حضانت طفل حضانت اختلالات روانی حضانت فرزند قانون مدنی ایران حضانت کودکان موانع حضانت بیماریهای عصبی ماده 1173 قانون مدنی حقوق عصبشناختی |
چکیده |
حق حضانت فرزند از جمله مباحث مهم حقوق خصوصی است که از جنبههای متنوعی مورد بررسی قرار گرفته است. قانونگذار ایران، ذیل ماده 1173 قانون مدنی، یکی از مصادیق عدم مواظبت از طفل را ابتلای والدین به «بیماریهای روانی» بیان کرده و سخنی از «بیماریهای عصبی» به میان نیاورده است، در حالی که مطابق مبانی علم روانشناسی، بیماریهای روانی و عصبی ماهیت، منشأ و آثار متفاوتی دارند. اهمیت انجام این پژوهش توصیفی تحلیلی از این جهت است که در حیطه حقوق عصبشناختی، جایگاه «بیماریهای عصبی» را به عنوان یکی از موانع حضانت موضوع ماده 1173 قانون مدنی بررسی نموده است. در نتیجه کلی پژوهش مشخص شد که تشابه بیماریهای روانی و عصبی به هیچ عنوان، وجاهت علمی نداشته و در صورت ارجاع تشخیص بیماری به کارشناس خبره پزشکی قانونی، وی بر اساس مبانی علمی، بیماریهای عصبی را از بیماریهای روانی تفکیک کرده و نظریه خود را صادر مینماید، اما چنانچه دادگاه خانواده «بیماریهای عصبی» را از شمول ماده 1173 خارج بداند، امکان دارد که حضانت طفل را به شخصی واگذار نماید که به دلیل ابتلا به بیماری عصبی حاد، صلاحیت حضانت را نداشته و در نتیجه سلامت کودک به خطر بیفتد. همچنین مشخص شد، اختلالات عصبی در بعضی موارد قوه اراده و تمییز شخص را از بین میبرد و در دایره جنون قرار میگیرد و به همین دلیل، میتوان گفت فرد مبتلا به اختلالات عصبی «فاقد اهلیت تمتع» از حق حضانت میباشد. بنابراین ضرورت دارد قانونگذار محترم در بند سوم از ماده 1173 قانون مدنی بازبینی نموده و بعد از عبارت «ابتلا به بیماریهای روانی»، عبارت «بیماریهای عصبی» را نیز به این بند اضافه نماید. |
کد مقاله | 37603 |
تعداد بازدید | 195 |
|