عنوان | حضانت در کودکان ناشی از لقاح مصنوعی |
تعداد صفحات | 12 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران شماره 3 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 155-144 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | حضانت طفل حضانت حضانت در فقه شیعه حضانت فرزند تلقیح مصنوعی ولد شبهه ولد الزنا توارث اسپرم بیگانه حضانت کودکان حضانت در فقه تلقیح مصنوعی در فقه تولد ناشی از اسپرم فرد بیگانه |
چکیده |
ناباروری در دنیای امروز دیگر مثل گذشته یک معضل حل نشدنی نیست و پزشکان توانستهاند با شیوه تلفیقی به حل درمان ناباروران بپردازند. تولد فرزندان ناشی از تلقیح مصنوعی به دوشکل است: 1- تلقیح توسط اسپرم زوج با تخمک زوجه در داخل رحم یا خارج از آن برای باروری 2- تلقیح توسط اسپرم دیگری (فرد بیگانه) در داخل رحم یا خارج از آن. در مورد حضانت چنین فرزندانی در وهله اول فقها با چنین تلقیحی مسئله خاصی نداشته و بر حضانت طفل توسط پدر و مادر طبیعی خود اشتراک نظر دارند. مسئله اصلی زمانی است که از اسپرم فرد بیگانه برای باروری بدون اسپرم زوج استفاده میگردد. بیشتر فقها بر حرمت چنین تلقیحی نظر داشته و فرزند متولد شده را در حکم ولد شبهه میدانند و زمانی نسب را بر مرد و زن جاری میدانند که جاهل به تلقیح باشند. در بعد حقوقی باید گفت که حضانت ناشی از لقاح اسپرم زوج با زوجه چه در داخل رحم باشد چه خارج از آن متعلق به هر دو میباشد و در لقاح اسپرم فرد بیگانه جدای از زوج با زوجه، در صورت جهل به فرزند، نسب متعلق به هر دو و حضانت نیز بر عهده هر دو میباشد و در صورت علم از نظر فقهی در حکم ولد شبهه و از نظر برخی ولد زنا است ولی به نظر میرسد که با توجه به تحولات حقوقی در دنیای امروزی میتوان طفل را به زوج و زوجه ملحق دانست و با توجه به قراردادهای منعقده جهانی در حقوق داخلی کشورها باید حضانت را به زوج و زوجه داد اما در حقوق داخلی ما و با توجه به مبانی فقهی، حضانت بر عهده پدر و مادر طبیعی خود بوده و تنها تحت شرایطی خاص میتوان برای دیگران حق ملاقات و یا سرپرستی قرار داد. |
کد مقاله | 37152 |
تعداد بازدید | 196 |
|