عنوان | ارتباط تمایزیافتگی خود و طرحوارههای ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی زنان متقاضی طلاق |
تعداد صفحات | 9 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوماهنامه پژوهش پرستاری ایران - انجمن علمي پرستاري ايران - علمی پژوهشی شماره 6 پیاپی 63 |
تاریخ انتشار | بهمن و اسفند - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 34-26 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | رضایت زناشویی ناسازگاری زناشویی تهران تمایزیافتگی زنان متقاضی طلاق طرحوارههای ناسازگار اولیه زنان شهر تهران رضایتمندی زناشویی زنان تمایزیافتگی خود طرحوارههای ناسازگار طلاق تمایز خود خود تمایزیافتگی زنان طرحوارههای اولیه |
چکیده |
مقدمه: رضایت زناشویی به حالتی از خشنودی پایدار در رابطه بین زن و شوهر اطلاق میشود که احساس شادمانی در روابط را پیشبینی میکند. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط تمایزیافتگی خود و طرحوارههای ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی زنان متقاضی طلاق انجام گرفت. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مراجعه کننده به مجتمعهای قضایی شهر تهران از اردیبهشت تا دی ماه سال 1396 تشکیل دادند که پرونده طلاق آنان تا زمان انجام پژوهش در جریان بود. نمونه پژوهش نیز 225 از این گروه زنان تشکیل میدادند. برای جمع آوری اطلاعات، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شده و دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامههای زوجی انریچ، مقیاس تمایزیافتگی خود و پرسشنامه طرحوارههای یانگ گردآوری شد که از روایی و پایایی مناسبی برخوردار بودند. دادههای پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره گام به گام و به کمک نرم افزار تحلیل آماری SPSS. V22 تجزیه و تحلیل گردید. یافتهها: نتایج بدست آمده نشان داد که ارتباط بین زیر مقیاسهای طرحوارههای ناسازگار اولیه با مولفههای رضایت زناشویی معنادار بوده و متغیر تمایزیافتگی نیز رابطه معنیداری با مولفههای رضایت زناشویی دارد (01/0 > P). یافتههای رگرسیون گام به گام نیز نشان دهنده این بود که مولفههای متغیر طرحوارههای ناسازگار در مدل رگرسیون در حدود 6/36 درصد از واریانس متغیر رضایت زناشویی و مولفههای متغیر تمایز خود در مدل ارائه شده در حدود 1/8 درصد از واریانس متغیر رضایت زناشویی را تبیین میکنند. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای مطالعه حاضر، پیشنهاد می شود با کنترل طرحوارههای ناسازگار اولیه و افزایش تمایزیافتگی زنان دارای ناسازگاری و رضایت زناشویی پایین، میتوان تاثیر مهمی بر افزایش رضایت زناشویی و کاهش گرایش به طلاق داشت. لذا ضروری است که با ارائه مداخلات درمانی در جهت کاهش طرحوارههای ناسازگار اولیه و افزایش تمایزیافتگی خود زنان متقاضی طلاق اقدام گردد. |
کد مقاله | 37146 |
تعداد بازدید | 175 |
|