عنوان | آثار غیرمالی تدلیس در باروریهای پزشکی (در حقوق ایران و انگلیس) |
تعداد صفحات | 21 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه تحقیقات حقوقی - دانشگاه شهید بهشتی - علمی پژوهشی پیاپی 87 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 99-79 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | تدلیس حضانت طفل حضانت ایران نسب ولایت انگلستان ولایت اطفال نظام حقوقی ایران حضانت کودکان نسب فرزندان ناشی از باروری پزشکی نسب اطفال ناشی از تلقیح مصنوعی حقوق انگلیس باروری پزشکی نسب کودک آثار غیر مالی |
چکیده |
باروریهای پزشکی روشهای تولیدمثل مصنوعی است که در سالهای اخیر مورد استقبال زوجهای بی شماری قرار گرفته است. در انواع این روش ها، امکان تحقق تدلیس وجود دارد که چالشهای متعددی را به همراه خواهند داشت. برخی از این چالشها در آثار غیرمالی همچون نسب، ولایت و حضانت رخ میدهد. ضرورت پرداختن به این موارد اینست که بهدلیل فقدان راهکار قانونی مشخص و سکوت قانونگذار بحرانهای نوینی گریبان گیر روشهای مزبور میشود و بهجای حل مساله ناباروری زوجهای جوان معضلات جدیتری بهوجود خواهد آمد. با بررسیهای صورت گرفته به این نتیجه رسیدیم، نسب طفل به سبب تدلیس در باروریهای پزشکی از بین نمیرود و رابطه خونی برقرار میماند؛ هر چند برخی صاحبنظران نسب را در صورت وقوع تدلیس نامشروع تلقی مینمایند. ولایت در صورت تدلیس در لقاح ناهمگون در صورتیکه از جانب اهداکنندگان باشد، مجدد به صاحب اسپرم بازمیگردد و در باروریهای پزشکی همگون نیز تاثیری در ولایت قهری ندارد. همچنین در صورت وقوع تدلیس از جانب اهداکنندگان و عدم پذیرش طفل از جانب اهداشوندگان، حضانت او نیز برعهده اهداکنندگان قرار میگیرد. درصورتیکه کادر درمان و یا مرکز درمانی مرتکب تدلیس شوند، هزینه حضانت طفل را میتوان از مدلَّسین مطالبه نمود. همچنین در حقوق انگلستان تدلیس در باروریهای پزشکی آثار غیرمالی متفاوتی را به همراه دارد. ولایت به معنای اخص کلمه در این کشور وجود ندارد. حضانت نیز در صورتیکه اهداکنندگان و اهداشوندگان پذیرای طفل نباشند، برعهده نهادهای حمایتی دیگر قرار میگیرد و از این لحاظ از منافع طفل حمایت مطلوبی صورت گرفته است. نسب نیز مفهوم واقعی خود را در این کشور از دست داده است؛ زیرا رویکرد قانون در این کشور به سمت قراردادی بودن این مفهوم است. |
کد مقاله | 36660 |
تعداد بازدید | 188 |
|