عنوان | بررسی اثربخشی تئاتر درمانی بر سلامت عمومی زنان نابارور |
تعداد صفحات | 9 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوماهنامه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد سال 62 شماره 4.1 |
تاریخ انتشار | آذر و دی - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 168-160 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | سلامت زنان زنان نابارور سلامت عمومی ناباروری زنان مشهد ناباروری زنان مشهد تئاتر درمانی هنر درمانی |
چکیده |
مقدمه: ناباروری با طیف گسترده آسیبهای روان شناختی شامل کاهش کیفیت زندگی، عزت نفس، رضایت جنسی، عاطفی و اجتماعی، افزایش سطح تنیدگی، اضطراب، افسردگی، مشکلات زناشویی و ... همراه است از جمله روشهایی که میتوان در زمینه درمان معضلات و مشکلات روحی و روانی به کار گرفت هنر درمانی است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی تئاتر درمانی بر سلامت عمومی زنان نابارور میباشد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده با گروه کنترل میباشد. جهت انتخاب حجم نمونه از بین مراکز بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مرکز ثامن انتخاب و به صورت در دسترس 30 نفر از زنان نابارور اولیه در فاصله سنی 49-18 سال در محدوده زمانی مهر تا آذر سال 1395 انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (15) و کنترل (15) انتساب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر بوده که توسط دو گروه تکمیل گردید. جهت گروه آزمایش 8 جلسه تئاتر درمانی اجرا شده و پس از پایان جلسات مجددا پرسشنامه جهت دو گروه اجرا گردید، جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد و توسط نرم افزار آماری spss نسخه 21 مورد محاسبه قرار گرفت. نتایج: با توجه به اینکه در پرسشنامه سلامت عمومی بالا بودن نمرات سه خرده آزمون علائم جسمانی، اضطراب و اختلال خواب و افسردگی شدید و پائین بودن نمره خرده آزمون اختلال در کارکرد اجتماعی دال بر بیماری است، دادههای گروه آزمایش میانگین در برخی خرده مقیاسهای اول، کاهش یافته (53/11،3/10، 7/14) و در خرده مقیاس اختلال در کارکرد اجتماعی (13) افزایش یافته است که میتواند نشان دهنده اثربخشی احتمالی متغیر مستقل (تئاتر درمانی) بر سلامت عمومی افراد گروه آزمایش (زنان نابارور) باشد. در حالی که در گروه کنترل میانگینها در سه خرده مقیاس اول (4/14، 14، 5/13) افزایش داشته و در خرده مقیاس اختلال در کارکرد اجتماعی (12) کاهش داشته است. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره (05/0 < p)نشان داد که فرضیه اصلی پژوهش ما مبنی بر اثربخشی تئاتر درمانی بود و سلامت عمومی زنان نابارور معنادار بوده است. نتیجه گیری تئاتر درمانی روش مناسبی جهت افزایش سلامت عمومی زنان نابارور بوده و باعث کاهش علائم جسمانی، اضطراب و اختلال خواب و اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی شدید آنها شده است. |
کد مقاله | 36259 |
تعداد بازدید | 231 |
|