عنوان
|
اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری روانشناختی و الگوهای ارتباطی خانواده بیماران مبتلا به دیابت نوع دو |
تعداد صفحات
|
9 |
نویسنده
|
معصومه فعال - طناز عاطف وحید - زهرا مددی طائمه - ناهید شعبان - امید امانی |
مشخصات نشریه
|
دوماهنامه روان پرستاري - انجمن علمي پرستاري ايران شماره 4 پیاپی 34 |
تاریخ انتشار
|
مهر و آبان - 1398 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
49-41 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
گروه درمانی تهران الگوی ارتباطی دیابت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) دیابت نوع 2 الگوی ارتباطی خانواده انعطافپذیری روانشناختی بیماران دیابتی زنان دیابتی
|
چکیده
|
مقدمه: دیابت عوارض جبران ناپذیری را بر عملکردهای جسمانی، روانی، ارتباطات فردی، خانوادگی و درک افراد از سلامتی بر جای میگذارد. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی گروهدرمانی مبتنی پذیرش و تعهد بر انعطافپذیری روانشناختی و الگوهای ارتباطی خانواده زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام گردید. روش کار: طرح پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری مطالعه در برگیرنده کلیه زنان مبتلا به دیابت نوع دو شهر تهران در سال ۱۳۹۶ – ۱۳۹۷ بود که از این میان تعداد ۴۰ نفر بر اساس نرم افزار G- Power به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش با استفاده از گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد تحت مداخله قرار گرفته و دادههای پژوهش به وسیله پرسشنامههای انعطاف پذیری روانشناختی و الگوهای ارتباطی خانواده گردآوری و به روش تحلیل کواریانس چند متغیره و نرم افزار SPSS V. ۲۲ تحلیل گردید. یافتهها: نتایج بدست آمده بیانگر آن بود که بین میانگین نمرات پس آزمون متغیرهای انعطافپذیری روانشناختی (۰۰۱/۰ > P ، ۷۶/۱۸ = F )، ارتباط سازنده متقابل (۰۰۱/۰ > P ، ۴۵/۴۴ = F )، ارتباط کنارهگیر/ توقع (۰۰۱/۰ > P ، ۳۸/۵۱ = F ) و ارتباط اجتنابی متقابل (۰۰۱/۰ > P ، ۱۴/۱۶ = F ) دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود داشته و گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب افزایش نمرات متغیر انعطافپذیری روانشناختی، مؤلفه ارتباط سازنده متقابل و کاهش مولفههای کنارهگیر متقابل و ارتباط اجتنابی متقابل متغیر الگوهای ارتباطی گروه آزمایش در مرحله پسآزمون شده است. نتیجهگیری: نتایج این پژوهش بیانگر سودمندی درمان موج سومی ارائه شده بر ابعاد فردی و خانوادگی فرد مبتلا به دیابت بود، از این روی میتوان نتیجه گرفت که استفاده از درمان مقرون به صرفه، گروهی و موثری همچون پذیرش و تعهد میتواند زمینهساز ارتقا کیفیت روابط و زندگی این گروه از بیماران گردد.
|