عنوان
|
اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان (EFCT) و زوج درمانی رفتاری یکپارچهنگر (IBCT) بر بازسازی الگوهای ارتباطی زوجین دارای تعارض زناشویی |
تعداد صفحات
|
16 |
نویسنده
|
فیض اله پورسردار - مسعود صادقی - کورش گودرزی - مهدی روزبهانی |
مشخصات نشریه
|
دوفصلنامه روانشناسی خانواده شماره 1 |
تاریخ انتشار
|
بهار و تابستان - 1398 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
54-39 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
زوج درمانی زوج درمانی رفتاری الگوهای ارتباطی زوجین درمان متمرکز بر هیجان الگوی ارتباطی سازگاری زناشویی زوج درمانی هیجان مدار زوج درمانی یکپارچهنگر زوجین دارای تعارض زناشویی تعارض زناشویی زوج درمانی رفتاری التقاطی اهواز (شهرستان)
|
چکیده
|
زوجدرمانی متمرکز بر هیجان و زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر ازجمله درمانهایی هستند که بر چرخههای منفی تعاملی پایدار در اثر آسیبپذیری هیجانی عمیق توجه دارند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی زوجدرمانی متمرکز بر هیجان و زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر بر بازسازی الگوهای ارتباطی زوجهای دارای تعارض زناشویی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجهای مراجعهکننده به کلینیک روانشناختی مهرآوران شهر اهواز بود. نمونه پژوهش شامل 6 زوج (12 نفر) از افراد مراجعهکننده به این کلینیک بودند که با توجه به نمره پرسشنامه سازگاری زناشویی (DAS) جزء زوجهای پریشان قرار میگرفتند. در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. پروتکل درمانی زوجدرمانی متمرکز بر هیجان و زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر در دو تا چهار مرحله خط پایه، 16 جلسه مداخله 60 دقیقهای و پیگیری دو ماهه اجرا شد و آزمودنیها به پرسشنامه الگوهای ارتباطی (CPQ) پاسخ دادند. دادهها به روش ترسیم دیداری (CDC)، شاخص تغییر پایا (RCI) و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد زوجدرمانی متمرکز بر هیجان، در مقایسه با زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر در متغیر الگوهای ارتباطی کارایی بیشتری داشت. تراز بهبودی در متغیر الگوهای ارتباطی در گروه متمرکز بر هیجان در مرحله پس از درمان و پیگیری 66/50 و 27/53 درصد و در گروه رفتاری یکپارچهنگر در مرحله پس از درمان و پیگیری 80/38 و 21/41 درصد بود. تبین یافتهها حاکی از این بود که زوجدرمانی متمرکز بر هیجان از نظر اندازه تغییر، کلیت و ثبات بر زوجدرمانی رفتاری یکپارچهنگر ارجحیت دارد.
|