عنوان | رابطه سبکهای دلبستگی و رضایت زناشویی با میانجیگری بخشش و همدلی: بررسی یک مدل |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوماهنامه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد سال 62 شماره 4.1 |
تاریخ انتشار | آذر و دی - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 25-15 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | رضایت زناشویی رضایت زناشویی زوجین همدلی دانشجویان متأهل دلبستگی زوجین بخشش سبکهای دلبستگی دانشگاه یزد سبک دلبستگی ناایمن بخشش زناشویی دلبستگی زناشویی همدلی زناشویی |
چکیده |
مقدمه: هدف اصلی مطالعه آزمایش برازندگی مدل سبکهای دلبستگی با رضایت زناشویی و با میانجی گری های همدلی و بخشش بود. روش کار: جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه یزد بودند که حداقل دو سال از زندگی مشترکشان گذشته باشد و در دامنه سنی بین 45-20 سال قرار داشته باشند. از بین این افراد 200 نفر (101 مرد و 99 زن) که در ترم بهمن 1396-1397 مشغول به تحصیل بودند به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های مقیاس دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (RAAS)، مقیاس رضایت زناشویی، مقیاس گذشت خانواده (FFS) و مقیاس صفات همدلی باتسون (BEA) را تکمیل کردند. داده ها از طریق روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر (آزمون بوت استرپ) با استفاده از برنامه های 21-SPSS و AMOS تحلیل شدند. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که سبکهای دلبستگی علاوه بر اثر مستقیم بر رضایت زناشویی به طور غیرمستقیم و از طریق نقش میانجی گری عامل بخشش و همدلی بر رضایت زناشویی اثر دارند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش میتوان گفت بخشش و همدلی از جمله فرآیندهای مهمی هستند که چه به طور مستقیم و چه غیرمستقیم از راه کاهش تأثیر منفی عواملی مانند سبکهای دلبستگی ناایمن، سبب افزایش رضایت زناشویی میشوند. در نتیجه، لازم است تا جهت افزایش کیفیت روابط بین همسران، ضمن توجه به نوع سبک دلبستگی آنها، به تقویت بخشایندگی و همدلی بین آنها پرداخت. |
کد مقاله | 34891 |
تعداد بازدید | 224 |
|