چکیده
|
نويسنده در اين مقاله به مسئله وصيت بر حمل پرداخته و اصل و قاعده اولي در احكام حقوقي را توضيح داده است. وي نظريه هاي فقهاي اماميه وفقهاي اهل سنت, طرق و راه هاي بدست آوردن كاشفيت اجماع را ارائه نموده است. نظريه هاي فقهاي اماميه و اهل سنت در مورد زنده متولد شدن طفل و اين كه اگر قمستي از بدن حمل زنده خارج شود ولي قبل از خروج بميرد را مطرح ساخته و معيار در عقد و ايقاع بودن و نظريه فقها در مورد آن را بررسي كرده است. وي در ادامه ماده 103 قانون امور حسبي و برخي از مطالب حقوق مدني همچون مفاد 851, 852, 957 را نقد و بررسي كرده است.
|