عنوان | رابطه انتظار از ازدواج و تحمل پریشانی با سازگاری زناشویی زنان |
تعداد صفحات | 18 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه پژوهشنامه زنان سال 10 شماره 1 پیاپی 27 |
تاریخ انتشار | بهار - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 116-99 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زنان متأهل تهران سازگاری زناشویی انتظار از ازدواج منطقه 3 تهران تحمل پریشانی سازگاری زنان انتظارات بدبینانه انتظارات واقع بینانه انتظارات ایده آل گرایانه |
چکیده |
این پژوهش با هدف شناسائی رابطه انتظار از ازدواج و تحمل پریشانی با سازگاری زناشویی زنان انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده، جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره آیین مهر واقع در منطقه 3 شهر تهران در 3 ماه آخر سال 1396 بود که تعداد آنها برابر با 240 نفر می باشد، حجم گروه نمونه 137 نفر بود که به صورت نمونه در دسترس انتخاب گردید. پرسشنامههای انتظار از ازدواج (جونز و نلسون، 1996). مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز، 2005). و سازگاری زناشویی (اسپانیر، 1976). به عنوان ابزار پژوهش روی گروه نمونه اجرا شد. سپس دادههای جمع آوری شده با استفاده از آزمونهای همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد بین انتظار از ازدواج واقع بینانه و تحمل پریشانی با سازگاری زناشویی رابطه مثبت معنادار وجود دارد، بدین معنا که هر چقدر انتظار از ازدواج واقع بینانه و تحمل پریشانی بالاتر باشد، سازگاری زناشویی نیز بیشتر است؛ اما بین انتظار از ازدواج ایده آل گرایانه و انتظار بدبینانه از ازدواج با سازگاری زناشویی رابطه منفی معنی دار وجود دارد. بدین معنا که هر چقدر انتظار از ازدواج ایده آل گرایانه و بدبینانه بیشتر باشد، سازگاری زناشویی کمتر خواهد بود، همچنین یافته ها حاکی از آن بود که انتظار از ازدواج و تحمل پریشانی قادر به پیش بینی سازگاری زناشویی زنان متاهل میباشد. بنابراین به نظر می رسد زنان متاهلی که توانایی بالاتری در پریشانی ها از خود نشان می دهند و انتظار آنها از ازدواجشان واقع بینانه تر است به طبع آن دارای سازگاری زناشویی مطلوب تری خواهند بود. |
کد مقاله | 34147 |
تعداد بازدید | 227 |
|