عنوان | مقایسه اثربخشی آموزش تعامل والد کودک و آموزش فرزندپروری به شیوه Adler-Dreikurs بر نشانگان بالینی کودکان |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه سلامت اجتماعی - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شماره 4 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 425-415 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | فرزندپروری رفتار کودکان مشهد رویکرد آدلر رابطه والد فرزند نشانگان بالینی آموزش فرزندپروری مادران مطلقه |
چکیده |
زمینه و هدف: در حیطه روان درمانی کودکان تلاش های گسترده ای به منظور درگیر ساختن والدین در فرایند درمان کودکان مبتلا به نشانگان آسیب شناسی روانی انجام شده است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشي آموزش تعامل والد- کودک و آموزش فرزندپروری به شیوه Adler-Dreikurs بر نشانگان بالینی کودکان انجام شد. روش و مواد: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه شاهد انجام شد. جامعه آماری مادران مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 11 شهر مشهد در نیمه دوم سال 1396 بودند. تعداد 60 نفر همراه فرزندشان به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه شاهد، هر گروه 20 نفر قرار گرفتند. ابتدا پیش آزمون برگزار شد. سپس اعضای گروه تعامل والد- کودک، 15 جلسه آموزش در حوزه تعامل والد-کودک و اعضای گروه فرزندپروری به شیوه Adler-Dreikurs، 10 جلسه آموزش مبتنی بر رویکرد Adler-Dreikurs دریافت کردند. گروه شاهد هیچ آموزشی دریافت نکرد. بعد از اتمام دوره های آموزشی، پس آزمون و دو ماه بعد، آزمون پیگیری از شرکت کنندگان سه گروه گرفته شد. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه سیاهه رفتاری کودک (CBCL)– Achenbach انجام شد. براي تجزیه و تحليل داده های پژوهش از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با بکارگیری نرم افزار SPSS-21 استفاده شد. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن مادر و کودک در گروه های تعامل والد- کودک (5/4) 2/32 و (5/1) 9 و در Adler-Dreikurs (7/3) 9/33 و (5/1) 6/9 و در شاهد (2/4) 7/32 و (4/1) 9 سال بود. میانگین (انحراف معیار) نشانگان بالینی در گروه والد-کودک از (6/9) 5/170، در مرحله پیش آزمون به (13) 4/153 در پس آزمون و (9) 9/155 پیگیری کاهش یافت ( 05/0 P < ). همچنین در گروه Adler-Dreikurs میانگین (انحراف معیار) نشانگان بالینی از (1/19) 1/173 در مرحله پیش آزمون، به (1/8) 9/134 در پس آزمون و (11) 6/136 در مرحله پیگیری کاهش یافت ( 05/0 P < ). اما در گروه شاهد نمرات نشانگان بالینی در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تفاوتی نداشتند. مقایسه دو گروه مداخله نشان داد میانگین نمرات نشانگان بالینی در گروه مداخه به شیوه Adler-Dreikurs کاهش بیشتری نسبت به گروه تعامل کودک-والد داشته است ( 05/0 P < ). نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که آموزش تعامل والد- کودک و آموزش فرزندپروری به شیوه Adler-Dreikurs هر دو باعث کاهش نشانگان بالینی کودکان شدند اما آموزش فرزندپروری به شیوه Adler-Dreikurs اثربخشی بیشتری داشت. |
کد مقاله | 34084 |
تعداد بازدید | 289 |
|