عنوان | داستان پسامدرن فارسی و سوژه زنانه |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دوفصلنامه نقد و نظریه ادبی - (ادب پژوهي سابق) - دانشگاه گیلان سال 3 شماره 2 پیاپی 6 |
تاریخ انتشار | پاییز و زمستان - 1397 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 28-5 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | فمینیسم پسامدرنیسم داستاننویسی زنان نویسندگان زن پسامدرن سوژه داستانهای فارسی رمانهای پسامدرن |
چکیده |
پسامدرنیسم، در مقام آخرین رویکرد جریانی که در صدد امحای سوژه برآمده از سنت انسان باوری است که از یکسو با فمینیسم یا جنبش زن محور در تناقض قرار میگیرد. فمینیسم از منظر تاریخی تحقق هویت زنانه را در تقابل با هویت مردانه تعریف میکند و از این جهت وابسته به اقتداری میشود که در «سوژه» و ابقای آن موجودیت یافته است، پس میکوشد سوژه مذکر را به سوژه مونث تغییر دهد. اما از سوی دیگر پسامدرنیسم، در عین تناقض با فمینیسم، به سبب اعلام مرگ سوژه، به تفکر زن محور کمک میکند تا نه تنها از اقتدار مردانه خلاص شود بلکه اسباب موثرتری برای ادراک خود پیدا کند. این دوگانگی، در جامعه ای مانند ایران که زمینه تاریخی متفاوتی از غرب را آزموده نمودهایی در عرصه های مختلف از جمله ادبیات داستانی دارد که الزاماً قرینه یا همراستا با نمودهای نظیر آن در جامعه غربی نیست. هدف مقاله حاضر بررسی نظری این تفاوت است و جهت تایید، شواهدی نیز از آثار چند نویسنده زن ارائه میشود. |
کد مقاله | 33819 |
تعداد بازدید | 206 |
|