عنوان | سازوکارهای واکنشی شورای امنیت به تجاوز جنسی در روند درگیریهای مسلحانه (با تأکید بر قطعنامههای 1325 و 1820 شورای امنیت) |
تعداد صفحات | 17 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه مطالعات راهبردی زنان (کتاب زنان سابق) پیاپی 82 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1397 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 133-117 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | خشونت جنسی تجاوز جنسی خشونت علیه زنان امنیت سازمان ملل درگیریهای مسلحانه شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه 1325 شورای امنیت قطعنامه 1820 شورای امنیت |
چکیده |
در جریان درگیریهای نظامی در دو دههی اخیر (2010 - 1990) -بهخصوص جنگهای داخلی- موارد متعددی از خشونت علیه غیرنظامیان -بهویژه تجاوز جنسی- از سوی نیروهای درگیر گزارش شده است. مشکلات اجتماعی ناشی از تجاوزات تا سالها پس از خاتمه جنگ ادامه داشته است. نهادهای حقوق بشر خشونتهای جنسی بسیاری علیه زنان در افغانستان، بوسنی و هرزگوین، چاد، ساحل عاج، جمهوری دموکراتیک کنگو و اوگاندا گزارش دادهاند. در سال 1971، ارتش پاکستان به زنان بنگلادشی و سربازان آمریکایی و ارتش ویتنام جنوبی به زنان ویتنامی تجاوز کردند. در طول تاریخ، استفاده از حربه «تجاوز جنسی» یکی از تاکتیکهای روانی جنگی بوده است؛ در جنگ جهانی دوم، حدود یکصد هزار زن که «زنان آرامشبخش» نامیده میشدند، از لحاظ جنسی در خدمت سربازان ژاپنی قرار داشتند. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با هدفی کاربردی عملکرد شورای امنیت پیرامون تجاوز جنسی در درگیریهای مسلحانه را بررسی و تلاش میکند با بررسی سیر مفهوم امنیت، به این فرضیه دست یابد که حاکمیت نیم قرن گفتمان امنیت دولت محور و رئالیستی موجب غفلت نهادهای بین المللی مرتبط با مفهوم امنیت به ویژه شورای امنیت سازمان ملل متحد به مقوله تجاوز جنسی در درگیریهای مسلحانه شده است. در پایان نیز به اجمال راهکارهایی برای بهبود عملکرد این نهاد امنیتی و بین المللی پیشنهاد میدهد. |
کد مقاله | 33810 |
تعداد بازدید | 143 |
|