چکیده
|
در گذشته يكي از راه هاي فراگيري حديث و حفظ و نشر آن, اجازه محدثان و راويان بوده است. در اين طريق, فرد اجازه گرفته, مجاز مي شد روايت هاي اجازه دهنده را خواه مكتوب و خواه مسموع - براي ديگران گزارش كند. قابل ذکر است در اجازات حديثي زنان نيز مانند مردان سهم داشته اند. گر چه سهم آنان بدان پايه و اندازه نبوده است.\r\n\r\nدر اين نوشتار سعي شده به گزارش اجمالي اجازه نامه هاي زنان اشاره شود, در اين گزارش, نظر بر آن است كه زناني كه اجازه دريافت كرده اند و يا به ديگران اجازه نقل حديث داده اند معرفي شوند و متن برخي از اجازه نامه ها نيز نقل مي شود. در معرفي زنان صاحب اجازه, ترتيب زماني رعايت شده و مقاله در دو بخش اجازات زنان شيعي و اهل سنت بررسي شده است.
|