عنوان | تأثیر آموزش تحمل پریشانی بر توانایی تنظیم هیجانی و بهبود نارسایی هیجانی مبتلایان به اختلال نیمه بالینی خودارضایی |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه سلامت روان کودک (مصوب وزارت بهداشت) شماره 1 پیاپی 18 |
تاریخ انتشار | بهار - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 69-54 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | خودارضایی تنظیم هیجانی تنظیم شناختی هیجان نارسایی هیجانی تحمل پریشانی آموزش تحمل پریشانی پریشانی هیجانی |
چکیده |
زمینه و هدف: خودارضایی مکمل تمایل جنسی است که نیازی به وجود شریک جنسی نیست و به دلیل تغییرات هورمورنی دوران نوجوانی به طور ناگهانی، افزایش می یابد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تحمل پریشانی بر نارسایی ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ، تنظیم هیجانی، و تحمل پریشانی آزمودنیهای 11 تا 14 سال دچار اختلال نیمه بالینی خودارضایی (4 فرد مبتلا به صورت تک بررسی) انجام شد. روش: در تک بررسی آزمایشی از نوع خط پایه چندگانه، فرایند درمان 8 جلسهای بر روی چهار آزمودنی انجام شد. چهار بیمار سرپایی مبتلا به اختلال نیمه بالینی خودارضایی، قبل، حین، و پس از درمان با استفاده از پرسشنامه نارسایی هیجانی (تورنتو، 2005)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، ۲۰۰۱) و ﺗﺤﻤﻞ ﭘﺮیشانی ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ (علوی، 2011) ارزیابی شدند و برای عینی سازی میزان بهبودی از فرمول درصدی بهبودی استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تحمل پریشانی به بهبود هیجانات، افزایش تنظیم هیجانی، و تحمل پریشانی منجر شد و میزان بهبودی در تأثیر نارسایی هیجانی 44/48 درصد، در تنظیم هیجانی 50/29 درصد، و در ﺗﺤﻤﻞ ﭘریشانی ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ 58/39 درصد بود. نتیجهگیری: بر اساس نتایج این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش تحمل پریشانی باعث میشود که آزمودنیهای مبتلا به اختلال خودارضایی بتوانند هیجانات مثبت و منفی خود را شناسایی کنند و در نتیجه نارسایی هیجانی در آنها، کاهش یافته و توانایی تنظیم هیجان و سطح تحمل تنیدگی، افزایش می یابد. |
کد مقاله | 33362 |
تعداد بازدید | 323 |
|