عنوان | اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر صمیمیت زناشویی زوجین در آستانه طلاق |
تعداد صفحات | 12 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه سلامت اجتماعی - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شماره 2 |
تاریخ انتشار | بهار - 1398 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 185-174 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | صمیمیت زناشویی صمیمیت زوجین طرحواره درمانی زوجین در آستانه طلاق شاهین شهر طرحواره درمانی هیجانی میمه (شهرستان) |
چکیده |
زمینه و هدف: کاهش صمیمیت زناشویی بر عملکرد خانواده، دوام و استحکام زندگی آسیب وارد می نماید. صمیمیت پایین، موجب افزایش تعاملات نامناسب، کاهش رضایت و شادمانی در روابط زناشویی شده، منجر به میل به طلاق در زوجین می گردد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير طرحواره درمانی هیجانی بر صمیمیت زناشویی زوجین در آستانه طلاق انجام پذيرفت. روش و مواد: این مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد و دوره پیگیری بود. از بین کلیه زوجینی که در سال 1396 به دادگستری شاهین شهر و میمه مراجعه و درخواست طلاق داده بودند، 54 زوج که در پرسشنامه صمیمیت زناشویی یک انحراف معیار پایین تر از میانگین کسب کرده بودند به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در سه گروه آزمایش، مشاوره نما و شاهد جایگزین شدند. سپس زوجین گروه آزمایش در دوره طرحواره درمانی هیجانی و زوجین گروه مشاوره نما در دوره محاوره عمومی شرکت کردند. یک ماه بعد از اتمام مداخلات، گروه ها توسط پرسشنامه مذکور پس آزمون و سه ماه بعد، مجدداً پرسشنامه را تکمیل نمودند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک و چند متغیری توسط SPSS-22 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: طرحواره درمانی هیجانی موجب افزایش میانگین (انحراف معیار) نمرات متغیر صمیمیت زناشویی در شرکت کنندگان گروه آزمایش از (7/57) 8/243، در مرحله پیش آزمون به (5/63) 3/296، در مرحله پس آزمون و (4/63) 9/306، در مرحله پیگیری شد (05/0 > P). در مرحله پس آزمون میزان تأثیر مداخله درمانی بر مؤلفه های صمیمیت زناشویی به ترتیب برای صمیمیت جسمانی 6/56%، فکری 6/40%، احساسی 4/38%، روانشناختی 2/34%، جنسی 1/31%، معنوی 7/27%، اجتماعی-تفریحی 2/26%، زمانی 25% و زیبایی شناختی 1/24% بود. این ميزان تأثير در مرحله پیگیری بر مؤلفههای صمیمیت زناشویی به ترتیب برای، صمیمیت جسمانی 1/68%، معنوی 3/61%، اجتماعی-تفریحی 4/60%، روانشناختی 2/51%، احساسی 5/49%، فکری 3/49%، جنسی 3/49%، زمانی 5/48% و زیبایی شناختی 4/45% بود (05/0 > P). همچنین بین افزایش میانگین نمرات صمیمیت زناشویی و کلیه مؤلفه های آن در زوجین گروه مشاوره نما در مقایسه با گروه شاهد، در پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت ( 05/0 > P )، اما در مرحله پیگیری، تفاوت معنادار نبود. نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی باعث افزایش صمیمیت زناشویی و مؤلفه های آن در زوجین در آستانه طلاق شد. |
کد مقاله | 33332 |
تعداد بازدید | 283 |
|