عنوان | مقایسه خودکمبینی و مسئولیتپذیری بین فرزندخواندگان با فرزندان واقعی شهر تهران |
تعداد صفحات | 8 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه سلامت اجتماعی - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شماره 3 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1397 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 262-255 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | فرزندخوانده تهران مسئولیتپذیری خودکمبینی فرزندخواندگی مسئولیتپذیری کودکان فرزندان واقعی |
چکیده |
زمینه و هدف: فرزندخواندگی پدیده ای اجتماعی، روان شناختی و حقوقی است که پیامدهای آن برای والدین و فرزندخوانده ها از اهمیت بسیاری برخوردار است. این پدیده در نتیجه عوامل مختلفی بروز می کند. بررسی این موضوع می تواند زوایای مختلفی از آن را آشکار کند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ویژگی های رفتاری خود کم بینی و مسئولیت پذیری در دختران و پسران فرزندخوانده و عادی در شهر تهران بود. روش و مواد: این مطالعه علی مقایسه ای با مشارکت 95 فرزندخوانده دختر و پسر تحت پوشش بهزیستی و 105 دختر و پسر مشغول به تحصیل در مناطق سه و هفت در سال 1395 انجام شد. نمونه گیری به صورت نمونه در دسترس از مراکز نگهداری وابسته به سازمان بهزیستی تهران و در گروه نمونه عادی به روش نمونه گیری تصادفی از دو دبیرستان دخترانه و پسرانه انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مسئولیت پذیری و پرسشنامه خود کم بینی جمع آوری و با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره و با کمک نرم افزار SPSS-18 تحلیل شدند. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان گروه فرزندخوانده (6/1) 7/15 و گروه عادی (9/1) 2/16 بود. میانگین (انحراف معیار) مسئولیت پذیری در افراد عادی (7/0) 5/1 بیشتر از افراد فرزندخوانده (1/0) 4/0 بود (001/0 > P). ولی در متغیر خود کم بینی تفاوتی دیده نشد. نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که مسئولیت پذیری افراد عادی از میزان مسئولیت پذیری افراد فرزندخوانده بالاتر است. به عبارت دیگر، افراد عادی در مقایسه با افراد فرزندخوانده مسئولیت پذیری بیشتری را تجربه می کنند اما از نظر خود کم بینی تفاوتی بین دو گروه وجود نداشت. |
کد مقاله | 33319 |
تعداد بازدید | 306 |
|